လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

chapter 82

အခန္း (၈၂) : ပူးေပါင္းရန္ ဆုံးျဖတ္ျခင္း

မိုဝူက်ီက တိတ္တဆိတ္ ေနေနေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယန္ခ်င္ယင္က ရိုးရွင္းေသာ ေဆးလုံးဆရာ မဟုတ္ေခ်။ ထို႔အျပင္ သူမက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ျဖင့္ သ႑ာန္မဲ့နတ္ဓားဂိုဏ္းတြင္ ေဆးလုံးဆရာအျဖစ္ အျမင့္မားဆုံး ေနရာကို ယူထားနိုင္ေလသည္။ ဂိုဏ္းအတြင္းရွိ သူမ၏ အဆင့္အတန္းကား ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ပင္ ယွဥ္လို႔ ရေလ၏။ သူမက မိုဝူက်ီ အမူအယာကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္႐ုံျဖင့္ သူသည္ ထိုအရာကို မလုပ္ခ်င္ေၾကာင္း သိ၏။

"ဂ်ဴနီယာ ေမာင္ေလးမို..... ဒီအရဲစြန႔္မႈက လက္ေတြ႕ဆန္ခ်င္မွ ဆန္လိမ့္မယ္..... ဒါေပမဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းေလာကမွာ အႏၲရာယ္ကို ရင္မဆိုင္ဖူးတဲ့ ပါရမီရွင္ေတြ မရွိဖူးဆိုတာ အပိုေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္...... အမ်ားစုက ေသျခင္းတရားႏွင့္ လက္တလုံးျခား ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာခ်ည္းပဲ..... မင္းရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းလမ္းစဥ္မွာ ေခ်ာ့ေမြ႕ေနရင္ ပါရမီရွင္ ျဖစ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူး...... မင္းရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းက ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အေတြ႕ၾကဳံေတြမရွိဘဲ အစစ္အမွန္ က်င့္ႀကံသူ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး.... " ယန္ခ်င္ယင္က မိုဝူက်ီဆီတြင္ တစ္ခုခုကို သတိထားမိဟန္ျဖင့္ စတင္၍ အႀကံေပးလိုက္ေလသည္။

မိုဝူက်ီက ျပဳံးလိုက္ေသာ္ျငား ဘာမၽွ ျပန္မေျပာခဲ့ေပ။ စိတ္ထဲတြင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေန၏။ သူ႔ကို လူမ်ားက အႀကံဉာဏ္ေပးရန္ မလိုအပ္ေပ။ သူက ဤကမၻာကို ေရာက္ရွိလာသည္မွာ အခ်ိန္တိုတြင္း ျဖစ္ေသာ္ျငား သူ႔ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ ေသျခင္း၊ ရွင္ျခင္းမ်ားကား သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ မိန္းကေလးထက္ပင္ ပိုမ်ားနိုင္ေသး၏။

အကယ္၍ ထိုအရာက ထိုက္တန္လၽွင္ သူ႔အား ေျဖာင့္ျဖရန္ မည္သူကိုမၽွ မလိုေပ။ မဟုတ္ပါက သူသည္ သူ႔အသက္အား ျပက္လုံး တစ္ခုကဲ့သို႔ မျမႇပ္ႏွံ့နိုင္ေခ်။

"ဂ်ဴနီယာ ေမာင္ေလးမို..... မင္းရဲ့က်င့္ႀကံအဆင့္က နိမ့္ေသးတယ္ ငါတို႔ဂိုဏ္းအတြက္ ဓားသိုင္းက်င့္စဥ္ အေကာင္းတစ္ခုက ဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲဆိုတာ သိဦးမွာ မဟုတ္ေလာက္ေသးဘူး......"