လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

chapter 57

အခန္း (၅၇) : ထာဝရ မိတ္ေဆြ

ဆိုင္အကူသည္ အလၽွင္အျမန္ ေဆးေဖာ္စပ္ေရး ကိရိယာကို ယူလာခဲ့၏။ မိုဝူက်ီသည္ ထိုကိရိယာကို အရင္က အႀကိမ္မ်ားစြာ ျမင္ဖူးသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ကမၻာေျမေပၚတြင္ ရွိစဥ္က အေကာင္းဆုံး ပထမတန္းစား ကိရိယာမ်ားကို အသုံးျပဳသူမ်ားထဲ တစ္ေယာက္အပါအဝင္ ျဖစ္ေပ၏။

ထာဝရစိမ္းလန္းျခင္းကို ယူေဆာင္လာသည့္ အခိုက္အတန႔္တြင္ မိုဝူက်ီသည္ ထိုအရာသည္ ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာနိုင္၏။ ခ်န္ယြီျပည္နယ္မွ အမွိုက္သာသာ ကိရိယာမ်ားထက္ အပုံႀကီး ေကာင္း၏။ ထိုအရာ၏ ပုံပန္းသည္ ကမၻာေျမႏွင့္ ထပ္တူက် မတူညီေသာ္ျငား မိုဝူက်ီသည္ ထိုအရာက ေဆးေဖာ္စပ္ရန္ ပိုသင့္ေတာ္ေၾကာင္း ခံစားမိသည္။

"ထာဝရစိမ္းလန္းျခင္း ေရာက္လာၿပီ.... ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ပုံပါပဲ....." ရွန္းလ်ဲ႕က စိတ္ပ်က္စြာ ေျပာလိုက္သည္။

အကယ္၍ မိုဝူက်ီတြင္ ပိုက္ဆံအေျမာက္အျမားရွိပါက အဆင္ေျပလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမသည္ မိုဝူက်ီတြင္ ပိုက္ဆံအမ်ားအျပား မရွိေၾကာင္း သိ၏။ မခ်မ္းသာသူ တစ္ေယာက္အတြက္ တစ္လလၽွင္ ေရႊျပားေသာင္းခ်ီကုန္က်ေသာ အခန္းတြင္ ေနထိုင္႐ူံသာမက အသုံးမဝင္ေသာ ေဆးကိရိယာေပၚတြင္ ေရႊျပား ၃၇၀ ၀၀၀ သုံးစြဲေသး၏။ ထိုသည္က ယုတၱိမရွိလွေပ။

သူမသည္ မိုဝူက်ီသည္ ေဆးဝါး သို႔မဟုတ္ ေဆးလုံးေဖာ္စပ္ျခင္းတြင္ ေအာင္ျမင္လိမ့္မည္ဟု မယုံၾကည္ေပ။ လူအားလုံးသည္ ေဆးေဖာ္စပ္သူ မျဖစ္နိုင္ေပ။ ထိုအရာကား ပါရမီအျပင္ အသိဉာဏ္ ဗဟုသုတမ်ားစြာ လိုအပ္ေသး၏။

မိုဝူက်ီက သူ႔ကိရိယာကို အၾကမ္းဖ်င္း စစ္ေဆးလိုက္ၿပီး ပုံမွန္ေျပာလိုက္သည္ "ငါ့မွာ အင္ေမာ္တယ္ ေမာ္တယ္က်င့္စဥ္ ရွိၿပီးသားဆိုေတာ့ ဒီကိရိယာကို အေျခခံေဆးေဖာ္စပ္ျခင္း အသုံးအေဆာင္လို႔ ေခၚရမယ္ ....ဒါမွ လူေတြ မနာလိုမျဖစ္ၾကမွာ....."

ရွန္းလ်ဲ႕ကား ေအာ္ရယ္မိလုနီးပါး ျဖစ္သြားေလသည္။ ထိုကိရိယာႏွင့္ အေျခခံက်င့္စဥ္ကို မည္သူက အားက်မနာလို ျဖစ္မည္နည္း......