အခန္း (၄၀) : ခြဲခြာျခင္း
ေနာက္ထပ္ မိနစ္ ႏွစ္ဆယ္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ ယြန္က်န္းရီ ဦးေဆာင္၍ အားလုံးသည္ ေတာင္ကုန္းေနာက္တြင္ ဝပ္ကာ တြားသြားလာၾကသည္။ လေရာင္သည္ သူတို႔အား တိုက္ပြဲကို ေကာင္းေကာင္း ျမင္ေစနိုင္ရန္ ေထာက္ပံ့ေပးေနသည္။
တိုက္ပြဲကို သုံးသပ္ၾကည့္ရသေလာက္ မိုဝူက်ီသည္ ထိုဖက္တီးအား တစ္ေယာက္တည္း သတ္ရန္ အႀကံစည္က မည္မၽွ မိုက္မဲေၾကာင္း သိရွိသြားေလသည္။ ေအာက္တြင္ ခုႏွစ္ေယာက္၊ ရွစ္ေယာက္ေလာက္ လဲက်ေနေပမဲ့လည္း ဖက္တီးတြင္ အားေကာင္းသည့္ အေစာင့္တစ္ေယာက္ က်န္ရွိေသး၏။ ထိုသူသည္ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနၿပီး တစ္ေယာက္ကား က်ားက်င္း ျဖစ္ေလသည္။
က်ားက်င္းသည္ မူလက ႏွစ္ေယာက္ေခၚလာခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္သည္ အသတ္ခံလိုက္ရၿပီ ျဖစ္၏။
"ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္မိုက္မဲခဲ့တာပဲ.....တစ္ေယာက္တည္းသာ လာမိခဲ့ရင္ သူ႔ကို သတ္ဖို႔ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ဘူး...." မိုဝူက်ီသည္ သက္ျပင္းခ်ကာ ၿငီးတြားလိုက္သည္။
ယြန္က်န္းရီသည္ ျပန္တုံ႔ျပန္လိုက္၏ "အဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဘာသာ အျပစ္မတင္နဲ႔.... ဒီလူက ေျဖရွင္းဖို႔ လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူး..... ပုံမွန္ အေရာင္းသမားေတြက ဒီလို အားေကာင္းတဲ့ အေစာင့္ေတြ မခန႔္ၾကဘူး...."
မိနစ္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ က်ားက်င္းသည္ ထိုက်န္ရွိေနေသာ အေစာင့္၏ ပခုံးကို ဓားျဖင့္ ထိုးနိုင္လိုက္၏။ ထိုအခိုက္အတန႔္တြင္ က်ားက်င္း၏ အေပါင္းအပါအား ထိုလူ ဓားခ်က္က ထိုးေဖာက္သြားေလသည္။
က်ားက်င္းႏွင့္ သူ႔အေဖာ္တို႔သည္ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရေနၾကေလသည္။ က်ားက်င္းသည္ ေနာက္ကလိုက္ၿပီး ဖက္တီး၏ တစ္ဦးတည္း က်န္ေသာ အေစာင့္ေခါင္းကို ျဖတ္နိုင္လိုက္သည္။
ဒဏ္ရာ ရရွိေနသည့္ ဖက္တီးသည္ ျမင္းလွည္းေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း အကူအညီေတာင္းကာ မေအာ္ဟစ္ရဲေခ်။ သူသည္ အကူအညီေတာင္းသည္က အက်ိဳးမရွိမွန္း သေဘာေပါက္၏။
"ငါတို႔ အလွည့္ပဲ....." ယြန္က်န္းရီသည္ ေလးနက္စြာ ေျပာလိုက္ရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ ကဲ့သို႔ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ေလ်ာဆင္းခ်လိုက္သည္။
YOU ARE READING
လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)
FantasyThis is translation of Immortal mortal .... All credit given to original author and translator Otiginal Author : Goose Five Translator : Kyiphyu ဝိညာဥ္ေၾကာမရွိလၽွင္ မက်င့္ႀကံနိုင္သည့္ ေလာကတြင္ မိုဝူက်ီတစ္ေယာက္ ဘယ္လို ဒုကၡမ်ိဳးစုံႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရမလဲ...
