"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu.
Arkası dönük olan Melih...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Ezgi'nin gelinliği)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🍏🍎
Zaman mutluluğa doğru yavaş yavaş akıyordu.
Ezgi beyazlar içinde o kadar güzeldi ki... Büyülenmemek mümkün değildi.
"Eğer ben şimdi heyecandan ölmezsem, bir daha hiç ölmem Ahu." Ezgi'nin konuşmasıyla bakışlarımı gelinliğinden çekip gözlerinin içine baktım.
"Heyecanlanman normal." Kocaman gülümsedim. "Sonuçta her gün gelin olmuyorsun."
Kucağımdaki minik kızım emmeyi bırakıp bana bakınca eğilip yanağından öptüm. Hemen üzerimi düzeltip ayağa kalktım. Ela'nın karnını doyurmak için gelin odasına girmiş ve yaklaşık yarım saattir burada bekliyordum. Ne Ezgi'nin heyecanı azalıyordu ne de kızımın karnı doyuyordu.
"Berna'da Çağlar abiye bakmaya gitti daha gelmedi." dedi Ezgi. Sesinde tedirginlik vardı.
"Gelir şimdi canım. Sen niye dert ediyorsun?" dedim.
"Ay Ahu..." diyerek derin bir nefes alan Ezgi kabarık gelinliğinin el verdiğince koltuğa oturdu. "Kardeşim Erdem yüzünden tedirginim. Gerçekten Berna'ya fena yapıştı ve Çağlar abi barut gibi patlayacak diye ödüm kopuyor."
Evet... Maalesef ki bir 'Erdem' derdimiz vardı.
Erdem, sinir bozucu derecede Berna'nın arkasında dolanıyordu. Bu durum hepimizi rahatsız ettiği gibi Berna'yı da ediyordu. Ama kızcağız sırf Çağlar daha da delirmesin diye alttan alıyordu. Çünkü Çağlar, rahatsız olacağı yeri çoktan geçmiş, Erdem'ebilenmişti. Her an çekip vurabilirdi.
