BUZ YANIĞI

ÖZEL BÖLÜM

                    ÖZEL BÖLÜM

Merhaba, Ballı Çöreklerim.

Bugün "BUZ YANIĞI'NIN" 2. Yılı. Bundan tam 2 yıl önce 17 Eylül 2019'da Buz Yanığı'nın tanıtımını burada yayımlamıştım. O zamanlar sadece 3-5 kişilik bir aileyken şimdi kocaman bir aileye sahip oldum.❣️

Buz Yanığı ailesinin bir parçası olup, Her daim desteğinizi esirgemediğiniz ve yanımda olduğunuz için hepinize minnettarım. Var olun, sağ olun. Sizi seviyorum.❤️

İyi ki varsınız Ballı Çöreklerim. Hepinizi mıncırarak öpüyorum.

Buz Yanığı'nın simgesi olan yeşil, kırmızı elmalarınızı buraya bırakmayı unutmayın.

Keyifle Okuyun...

🍎🍏

"Affet beni gece vakti,
Ay doğmuş süzülürken.
Sabaha kalmadan affet,
Tam ayrılık derken..."

Kulaklarıma işkence olan ses Melih'e aitti, şarkı söylüyordu. Hayır, hayır şarkı söylemiyor işkence çektiriyordu.

Melih, asla şarkı söylememeliydi. Şarkı söylemeyi bırak ağzının içinde bile mırıldanmamalıydı.

Saçlarımı daha fazla kurutmayı bırakıp fön makinesini kapattım. Çünkü çok sevgili biricik kocamın sesi fön makinesini bile bastırıyordu. Kapıyı açıp banyodan çıktığımda Melih'le Ela görüş açıma girdi.

Ela bizim yatağın ortasında sırt üstü yatmış Melih'te hafifçe üzerine uzanarak yüzünün her yerini öpüyor aynı zamanda da Ela'ya şarkı söylüyordu. Ela bu durumdan o kadar memnundu ki elleriyle sürekli babasının yüzüne dokunuyor, sakallarını okşuyordu.

Baba kızın görüntüsü tek kelimeyle muhteşemdi. Tek sıkıntı Melih'in kulak tırmalayan sesi bu görüntüye gölge düşürüyordu. Ela zaten babasının her şeyine âşık olduğu için bu kötü ses onun için sorun değildi. Çünkü bu sıralar küçük hanımın, babasının kendisine şarkı söylemesi en sevdiği şeyler arasındaydı.

Ela, tam 8 aylık olmuştu ve yerinde duramayan bir çocuktu uslu diyemeyeceğim kadar hareketliydi. Agulama uğulama dönemindeydik ve her yeni gün değişik sesler çıkartıyordu, konuşması yakındı. Özellikle babasının yanındayken daha çok sesler çıkartıyordu. Hepimiz Ela'nın ilk söyleyeceği şeyi merakla bekliyorduk.

Melih, Ela'nın minik ellerini tutup avuç içini öptü ve şarkıyı söylemeye devam etti.

"Çünkü sen çölüme yağmur oldun
Sen geceme gündüz oldun
Sen canıma yoldaş oldun
Sen kışıma yorgan oldun..."

Bu ses gerçekten çekilecek gibi değildi. Hızlı davranarak giyinme odasına girdim. Melih'in kulaklarıma adeta bir işkence ettiği sesiyle üzerimi giyindim ve daha fazla bu sese maruz kalmamak adına giyinme odasından çıktım. "Melih!" diye seslendim.

Melih'in bakışları beni bulduğundan çok şükür ki şarkı söylemeyi bıraktı. Sesimi duyan Ela yattığı yerde elini ve ayaklarını hareket ettirerek bana bakıyor aynı anda da mırıltılı sesler çıkartıyordu. Onun bu heyecanı açıkmış olmasından kaynaklıydı. Yatağa oturdum ve hemen Ela'yı kucağıma aldım. Göğsümü açar açmaz Ela direkt göğsümü kavradı ve emmeye başladı.