"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu.
Arkası dönük olan Melih...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
52.BÖLÜM
Gülşen: Yıkım Kararı
"Sikerim senin Mehmet abini! DNA testinde çıkan sonucu benden nasıl gizlersin?"
Mehmet abinin dudaklarından dökülen kelimeler bir tek beni değil Melih'i de şaşkınlığa uğratmıştı ve az önceki öfkeli hali tamamen şaşkınlığa dönüşmüştü.
"Sen, bunu nereden öğrendin?"
"Gerçekten mi Melih?" yalandan dudaklarını kıvırıp ellerini iki yana açtı. "Gerçekten buna mı takıldın? Ben sana benden böyle bir şeyi nasıl saklarsın diye soruyorum. Sen beni silkemediğin gibi bunu nereden öğrendiğimi mi soruyorsun?"
Mehmet abi Melih'ten birkaç adım geriye gitti. Başını iki yana inanmazca salladı. İri elleriyle yüzünü sıvazladı. "Cevap veremiyorsun..." eliyle birkaç kez göğsüne vurdu. "Senden böyle bir şeyi saklamadım diyemiyorsun!"
Melih "Bile isteye sakladım!" net kurşungeçirmez bir ses tonuyla. "Bunun içinde sana hesap vermeyeceğim. Sen şimdi söyle bunu nereden öğrendin?"
"Nereden öğrendiğimin bir önemi var mı?"
"Var amına koyayım!" birkaç adımla Mehmet abiyle arasındaki mesafeyi kapattı. "Bu konuyu sen öğrendiysen, maskelilerde öğrendi veya öğrenecek demektir!"
Mehmet abinin yüzünün sarardığına şahit oldum. Dik tuttuğu omuzları düştü. Sanırım Melih'in onunla böyle imalı konuşmasını beklemiyordu ve duydukları karşısında yıkıldı.
Onları tam salonun girişinde sessizce izliyordum ve ikisi de beni henüz fark etmemişti. Sevgi Hanım hemen yanı aşımda duruyor, içeriye geçme ihtimalime karşı beni tutmak için atakta bekliyordu.
"Tabii ya..." dedi Mehmet abi, Melih'in kapattığı arayı tekrar açarak "Ben bunu nasıl düşünemedim? Senin benim arkamdan iş çevirebileceğini nasıl düşünemedim?" iki elini bir birine vurarak alkış çaldı. "Tebrik ederim seni Melih Kılıçaslan. Çok güzel beni sike sike oyuna getirdin!"
"O sesini hemen kıs yoksa sonsuza kadar ben kısacağım!" diye dişlerinin arasından kükredi Melih.
Mehmet abi Melih'i umursamadan dudağının kenarını kıvırdı.
"Ahu hastanede yatarken, bana blöf yaptın. Sırf ben hastaneden uzaklaşayım diye rest çektin! Beni Tekin'i bulmaya zorladın. Ama sen Melih Kılıçaslansın, Tekin'in yerini maskelilerin sana söyleyeceğini bildiğin halde beni hastaneden gönderdin!"
Mehmet abi sanki o güne gitmiş ve yeniden o anları yaşıyormuş gibi kaşlarını çattı. "Demek asıl amacın beni yaptığın işlerden uzak tutmakmış. Maskelilerin peşime takılacağını bildiğin için beni onlara yem olarak kullanmışsın."
