"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu.
Arkası dönük olan Melih...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
25. BÖLÜM
Kenan Doğulu: Gelinim
Yüksek Sadakat: Haydi Gel İçelim
İzah etmesi zor duygularla bir fırtınanın içinde yönümü bulmaya çabalıyorum. Bu fırtınanın içinde, her gün yeniden yaşayabilmeyi ise her şeyden çok istiyorum.
Bana hep ne kadar pasif olduğumu diyorlardı. Hep ağladığımı, çok güçsüz olduğumu... Benim zayıf bir kız olduğumu söyleyip duruyorlardı. Ama beni bu denli güçsüz, zayıf ve pasif yapan şeyin ne olduğunu hiç sormuyorlardı.
Peki, bu bana yapılan en büyük haksızlık değil miydi?
"Geçecek" dediler. Zor olacak ama elbet "Geçecek" dediler. Gözlerinin önünde yaşarken ölmeye başladığım da bile az sabır bu da "Geçecek" dediler.
Geçmedi..!
Zaman geçti. Acının rengi, boyutu, şiddeti değişip geçti. Bedenimden ruhum, kalbimden ölüm geçti. Ama bir türlü benden geçmedi.
Zaman durmaz. Zaman hep geçer. Senden aldıklarıyla, sana verdikleriyle, senden tükettikleriyle...
Sen vazgeçersin bazen...
Yorulduğunu hissettiğin için...
Hayata karşı boşa kürek çektiğini fark ettiğin için...
Vazgeçersin işte... Vazgeçmek son çare olduğu için.
Kendi odamda boydan aynanın önünde dakikalardır kendi yansımamı izliyordum. Saatler önce kuaförün ve kızların yardımıyla kına için hazırlanmıştım. Kuaför zümrüt yeşili elbiseme uygun olması için makyajımı göz ağırlıklı yapmış, dudaklarıma toprak tonlarında nüde bir ruj sürmüştü. Elbise köprücük kemiğimi ve boynumu gözler önüne seriyor ve çok güzel duruyordu. Bu güzelliği kapatmak istemediğim için saçlarımı doğal maşalar yaptırmış ve sırtıma doğru toplattırıp küçük çiçeklerle süsletmiştim. Kına Berna'nıncafesinde olacağı için kızlar benim hazırlanmam bittikten sonra, kına yakılırken giyeceğim bindallıyı da alıp cafeye gittiler. Beni cafeye Melih alıp götürecekti.
Saat neredeyse akşam yedi olmak üzereydi. Düğüne bir sürü insan davetli olacağı için, kınayı kızlarla kendi aramızda yapacaktık. Kınaya davet edilen kişileri Berna ayarlamıştı. Davetliler yabancı olarak, Kenan amcanın teyzesi Renan Hanım, üniversiteden, benim arada görüştüğüm ama Berna'nın görüşmeyi kesmediği Dilan ve Sezen'di. Diğer tayfa zaten bizim kızlar, Füsun Hanım ve tabi ki de sevgili kayınvalidem Birsen teyzeydi. Bütün organizasyonla Berna, Ezgi ve Aslı ilgilenmişti.
