"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu.
Arkası dönük olan Melih...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
16. BÖLÜM
Nahide Babashlı: Bu Akşam Ölürüm
Yanağımda hissettiğim acı, ağzımın içine dolan metalik kan tadı ve öfkeden titreyen bedenimle yüzüm hala sol tarafa dönük bir şekildeyken Birsen teyze fısıltı şeklinde "Ahu kızım..." diye seslendi bana. Birsen Teyzenin fısıltılı sesine Kenan amcanın kükreyişi karıştı.
"Bence Birsen teyzeyi dinleyerek susmalısın Kenan amca! Yoksa... Beynini patlatmam an meselesi!" Diye konuştu Çağlar. Yüzüm sol tarafa dönük olduğu için yüzünü göremiyordum ama sesine yansıyan şeytani tınının mavi gözlerine bile yansıdığını hissedebiliyordum.
"Dünkü çocuk gelmiş beni tehdit ediyor! Melih bana silah çektiğinizi, yetmemiş gibi bir de tehdit ettiğinizi öğrendiğinde bakalım yine böyle boş boş konuşabilecek misiniz?"
"Kenan amca sen önce kendini düşün. Ahu yengeye attığın tokadın hesabını nasıl vereceksin onu düşün bence!" diye konuştu Ufuk. Onunda sesinde buz gibi bir öfke vardı.
"Gençler indirin o silahları..." diye araya girdi Mehmet abi. Geç kalmamış mıydı ara girmek için? Bu kadar olay olurken dut yemiş bülbül gibi sessiz kalmıştı. Şimdi ise araya girme gereği duyuyordu ama tercihini benden yana değil Kenan amcadan yana kullanıyor ve benim için silah çeken ikilinin silahını indirmesini istiyordu.
"Lan saygısız herifler! Ben sizin abi dediğiniz adamın babasıyım!"
"Ahu yengede abi dediğimiz adamın kadını! Bizim yengemiz!" diye bağırdı Ufuk. "Ve sen Kenan amca Ahu yengeye tokat atmayacaktın!"
"Ahu terbiyesizlik yaptı."
"Kenan..."
"Bende yaptığı terbiyesizliğin cezasını verdim. Belli bir yaşa kadar babasız büyüyen, annesi başında olmayan şımarık bir kız gibi bana davranmasına müsaade etmediğim için mi bana bu tavrınız lan?"
Babasız büyümek benim tercihim değildi. Annesiz olmamın tek sebebi ise oğluydu. Ama kendisi çatallı zehirli diliyle beni sokmaya devam ediyor, yetmezmiş gibi aşağılıyordu. Kendisinin göstermediği saygıyı benden bekliyordu. Sahi saygı neydi? Saygı kazanılır mı yoksa hak mı edilirdi? Kenan amca benim saygımı hak edecek bir adam değildi. Benim sağ tarafım Kenan amca yüzünden acımayacaktı. Bir anda yüzümü Kenan amcaya doğru çevirdim.
"Sen kimsin?" diye hastaneyi inletecek kadar bağırdım. Kenan amca afallamış bir şekilde yüzüme bakıyordu. "Sen kimsin de, ben sana saygı göstereceğim? Sen kim oluyorsun da bana tokat atıyorsun?"
