ဇာတ္လိုက္နဲ႔ဗီလိန္အားေမြးစားပ်ိဳးေထာင္ျခင္း (Uni & Zaw) [✓]

72❇️ မှင်ကုန်သွားပြီ

Unicode

“ခြေထောက်မြှောက်လိုက်" လီဂျင်းယွမ် ကစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ထပ်ပြောလိုက်ပြီး ထပ်ပေါင်း ပြောလိုက်သည်။

“မြန်မြန်လုပ် ဟွမ်ဟွမ်” နူးညံ့သည့် အသံဖြင့် လူတွေရဲ့ နှလုံးသားတွေကို နွေးထွေးစေသည်။

ဇောင်ယုဟွမ် ကိုထိလိုက်ပြီး လူတွေက ဘာလုပ်ရမှန်း မသိပေမဲ့ သူတို့ရှိနေကြသည်။

“ဒူးတစ်ဖက်ထောက်! အားးး! အခု အားးး အော်ဖို့ပဲ သိတော့တယ်!”

“ငါ့အိုင်ဒေါက ဒူးထောက်ထားပြီး ငါ့ခြေထောက်ကိုသာ ခြေအိတ်ဝတ်ပေးနေရင် ငါတော့ အားးးလို့ပဲ အော်မိလိမ့်မယ်”

“ငါက လီမွန်! ဇောင်ယုဟွမ် အတွက် အပေါ်ဝတ်ကုတ်အင်္ကျီ ဝယ်ပေးရမလား?”

“ဒီအသံက အရမ်းကို နူးညံ့လွန်းတယ်။ လီဂျင်းယွမ် ကတကယ့်ကို မတားဆီးနိုင်တဲ့ လူပဲ...”

ဇောင်ယုဟွမ် ကခြေထောက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး လီဂျင်းယွမ် ကိုခြေအိတ်ဝတ်ပေးခွင့် ပြုလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမက မသက်သာစွာနဲ့ လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ ကိတ်ကိုစားလိုက်သည်။

မကြာခင် နောက်ထပ် ခြေသံတွေက ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဟုန်ချန်းမင်း ကလက်ဆွဲအိတ် နှစ်လုံးကို ကိုင်ထားရင်း ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူက ပိုလိုရှပ်အင်္ကျီ အဖြူရောင်ကို ဝတ်ထားသည်။

အဖြူရောင် အင်္ကျီက နည်းနည်း အလင်းရောင် ဖောက်နိုင်တာကြောင့် အင်္ကျီအောက်မှ သူ့ရဲ့သန်မာသည့် ကြွက်သားတွေကို လူတိုင်း မြင်နိုင်သည်။

“ငါတကယ့်ကို မြတ်နိုးတယ်! ဇောင်ယုဟွမ် ကမသေမျိုး မိသားစုဘဝမှာ သာမန်လို ဘယ်လိုနေနိုင်တာလဲ?”

“ဒီအင်္ကျီ... ငါတကယ့်ကို... ငါ အနားတိုးကြည့်ချင်တယ်!”

“ဟုန်လေး ကလွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ အိမ်မှာရှိနေချိန် အလေးမ,တယ်မလား?”

“ဒူးထောက်ပြီး ဟုန်လေး ကိုသရုပ်ဆောင်လုပ်ဖို့ တောင်းဆိုကြမယ်၊ ဒါရိုက်တာ တစ်ယောက်က အသေသတ်နေတယ်။ သေလောက်အောင် ချစ်မိတယ်!”