ဇာတ္လိုက္နဲ႔ဗီလိန္အားေမြးစားပ်ိဳးေထာင္ျခင္း (Uni & Zaw) [✓]

24❇ သူတို႔ကိုမင္းထိခ်င္လား?

<Zawgyi>

သူတို႔ကို မင္းထိခ်င္လား?

ခ်န္းမင္းရီ ကသာမန္ထက္ ထူးျခားသည့္ ဘာကိုမွ မေတြ႕သလို ျပဳမူခဲ့သည္။ သူက လွည့္လိုက္ၿပီး သူတို႔ကို ေခၚလိုက္သည္။

"C'mon ေရွာင္းဟုန္! ဘာလို႔အဲ့ေနရာမွာပဲ မတ္တပ္ရပ္ေနတာလဲ?" ေဇာင္ယုဟြမ္ က ဟုန္ခ်န္းမင္း ရဲ႕အကၤ်ီကို ဆြဲလိုက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"အမ္..... အင္း၊ မၾကည့္နဲ႕။ မင္းၾကည့္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူး" ဟုန္ခ်န္းမင္း ကအရမ္းကို မသက္သာသည့္ အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။

ထိုစကားကို ေျပာလိုက္ၿပီး ဟုန္ခ်န္းမင္း က ေဇာင္ယုဟြမ္ ကိုဆက္ကိုင္ထားၿပီး သူတို႔ လာခဲ့တဲ့ဆီကို ျပန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ခ်န္းမင္းရီ ကသူ႕ဆီကို ေျပးလာၿပီး ေျပာလိုက္သည္။

"ေဟး၊ ေဟး၊ မသြားနဲ႕။ ငါတို႔ ကမ္းေျခကိုေတာင္ မေရာက္ေသးဘူး။ ဒီေနရာမွာ အပန္းေျဖအိမ္ ရွိတယ္။ အပန္းေျဖအိမ္က ေရေပၚမွာ။ C'mon အပန္းေျဖအိမ္ကို သြားရေအာင္!"

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဟုန္ခ်န္းမင္း ကရပ္လိုက္ေပမဲ့ ေဇာင္ယုဟြမ္ ကိုသူ႕ရင္ဘတ္ထဲကေန ထုတ္ေပးဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ မရွိေပ။ ခ်န္းမင္းရီ ကသူလုပ္ေနတာကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ေတြ႕သြားခဲ့သည္။

"ေကာင္းၿပီ။ မင္း ဟြမ္ဟြမ္ ကိုသယ္လာလို႔ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ငါတို႔ ဒီလမ္းကေန သြားမယ္"

ေဇာင္ယုဟြမ္ ကသူမေရွ႕က ဘာအလင္းကိုမွ မျမင္ရေပ။ သူေလွ်ာက္လိုက္ခ်ိန္မွ ဟိုေနရာ၊ ဒီေနရာမွ အလင္းေရာင္ အရိပ္ေလးကိုသာ ေတြ႕နိုင္သည္။ မိနစ္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးေနာက္ သူတို႔ ေလွ်ာက္ေနတာက အေတာ္ေလးကို အဆင္မေျပသလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ သူ႕ကို ေျပာလိုက္သည္။

"ကိုကိုခ်န္းမင္း၊ ဘာေၾကာင့္ ငါ့မ်က္လုံးေတြကိုပဲ ပိတ္မထားတာလဲ? ဒါက.... ဒီလိုမ်ိဳး လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔က ခက္ခဲတယ္"

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဟုန္ခ်န္းမင္း ကသူမကို လႊတ္လိုက္ေပမဲ့ သူမမ်က္လုံး ႏွစ္ဖက္လုံးကို ဖုံးလိုက္သည္။ ေဇာင္ယုဟြမ္ ကတည့္မတ္စြာ ရပ္လိုက္ၿပီး ဟုန္ခ်န္းမင္း အေရွ႕ကေန မတူတဲ့ ပုံစံျဖင့္ ေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။