အခန်း (၇၉၉) : သတ္တ ကမ္ဘာ လက်ချောင်း ပညာရပ်
“ ဒီမှာ ပစ္စည်းကောင်းတွေ ကျန်နေတာပဲ ” ကျင်းထျဲဟယ်၏ မျက်လုံးများက လင်းလက်သွားကာ အသံမှာလည်း အနည်းငယ် တုန်လှုပ်နေသည်။ ယခင်က အင်မော်တယ် သွေးကြော ၆၁ ခုဖြင့် ဖုံးကွယ်နေလေရာ ရိုးရှင်းသည့်အရာဖြစ်မှသာ ထူးဆန်းနေပေလိမ့်မည်။
ကျင်းထျဲဟယ်က ပြောရင်းဖြင့် ထိုအုတ်ချပ်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ ကျင်းထျဲဟယ်၏ အဆင့် ၉ သားရဲအင်အားဖြင့်ပင် အုတ်ချပ်က တစ်လက်မမှ လှုပ်မလာပေ။
“ အားလုံး အတူတူ တိုက်ကြစို့ ” ယွမ်မိုက ဝံပုလွေအစွယ် တင်းပုတ်ကို ထုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
ဟူချွန်းချွန်းကလည်း ဓားအိမ်မဲ့ဓားနီကို ထုတ်လိုက်စဉ် ကျင်းထျဲဟယ်ကလည်း ဓားပြားကြီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ သုံးယောက်သားလုံးက တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်ဆင်ထားသောကြောင့် မိုဝူကျိလည်း သူ့ပုဆိန်လှံရှည်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။
မိုဝူကျိက ရွှေရောင်အုတ်ချပ်ကို စိတ်စွမ်းအားဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ဤအုတ်ချပ်က အစီအရင်နှင့် ထားထားခြင်း ဖြစ်ဟန် မပေါ်ပေ။ အားသုံး၍ ဖယ်ရှားနိုင်လောက်၏။
မှော်ရတနာ လေးခုမှ အလင်းတန်းများက မျက်နှာပြင်ပေါ် ကျရောက်လာသည်။ အင်မော်တယ် သဘာဝစွမ်းအားများကလည်း လေထုအတွင်း ထွက်ပေါ်လာကာ သူတို့ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားစေ၏။ သို့သော်လည်း ထိုအုတ်ချပ်မှာ တစ်လက်မမှ မလှုပ်ရှားပေ။ ခြစ်ရာလေးပင် ကျန်ရှိမနေပေ။
“ ကျုပ် စိုးရိမ်တာက ကျုပ်တို့တွေ နှစ်ချီပြီးတော့ ဆက်ရိုက်နေရင်တောင် ချိုးဖောက်နိုင်မယ် မထင်ဘူး ” ယွမ်မိုက မှုန်မှိုင်းမှိုင်း ပြောလိုက်သည်။
ယခုလေးပင် သူတို့လေးယောက်က အင်အားအပြည့်နှင့် တိုက်ခိုက်ခဲ့သော်လည်း ထိုအုတ်ချပ်လေးမှာ တုတ်တုတ် မလှုပ်ပေ။ သူတို့ အကြိမ်များစွာ ထုရိုက်နေလျှင်ပင် ပိုထူးလာမည် မဟုတ်ပေ။
သူတို့လေးယောက်လုံးက အုတ်ချပ်ကို ထုရိုက်နေစဉ်အခါက မိုဝူကျိက ရင်းနှီးသည့် ခံစားချက်မျိုး ရလာသည်။ သူတို့ ပထမဆုံး ဝင်လာစဉ် သူက မီးခိုးရောင် ကျောက်တုံးလေးကို ရွေးချယ်ခဲ့သည့် အကြောင်းအရင်းမှာ ထိုကျောက်တုံးလေးထဲ၌ ဟုန်မုန့်စွမ်းအင်နှင့် တူသည့် စွမ်းအင်မျိုး ပါဝင်နေသောကြောင့် ဖြစ်၏။
