အခန်း (၈၉၀) : ထူးဆန်းဖွယ် နတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအား
အပြင်ဘက်မှ ကောင်းကင်လူသားဂိုဏ်းသည် တောင်နှစ်လုံးမျှသာ ရှိပြီး ကျန်သည့်အရာ ဘာမှရှိဟန် မပေါ်ပေ။ သို့သော်လည်း မိုဝူကျိတို့ ဂိုဏ်းထဲ ဝင်သွားပြီးနောက် ဤဂိုဏ်းမှာ မည်မျှ ထူးခြားကြောင်း သိလိုက်ရတော့သည်။
ကာကွယ်ရေး အစီအရင်ထဲ ဝင်ပြီးနောက်တွင် မီတာအတော် ကျယ်ဝန်းသည့် ကျောက်စိမ်းလှေကားများက တောင်ထိပ်ဆီ ဦးတည်ထား၏။ တောင်ခြေမှ တောင်ထိပ်အထိ အမျိုးမျိုးသော အင်မော်တယ် နေရာများနှင့် အနားယူရာ အိမ်ခန်းလေးများ ဆောက်လုပ်ထားလေ၏။ အကယ်၍ တောင်နှစ်လုံးတည်း ရှိနေသည့် အချက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ဤဂိုဏ်းတွင် အားကောင်းသော အရှိန်အဝါများ သေချာပေါက် ရှိနေပေလိမ့်မည်။
လိုက်လျောညီထွေ မဖြစ်နေသည့် တစ်ခုတည်းသောအချက်မှာ အနည်းငယ် ပျက်စီးနေသည့် ကျောက်စိမ်းလှေကားထစ်များ ဖြစ်၏။ ထို့အပြင် နတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအားမှာ အင်မတန် နည်းပါးလှပေရာ ကျင့်ကြံရေးလောကရှိ သာမာန်မြို့များထက်ပင် အခြေအနေ ဆိုးရွားနေသည်။
တောင်ခြေ၌ တကယ့် ရင်ပြင်အစစ် ရှိနေပြီး ရင်ပြင်အလယ်၌ မိုးထိလုမတတ် မြင့်မားသည့် ရုပ်တုကြီး ရှိနေသည်။ ထိုရုပ်တုက ခက်ခဲမှုအမြောက်အများကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသည့်အလား အနည်းငယ် ပျက်စီးနေလေ၏။
“ မိုဝူကျိ … အဲဒီ ရုပ်တုရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက မင်းနဲ့ တူတယ် ” ယင်လင်းက ရုတ်တရက် ကောက်ပြောလိုက်သည်။
မိုဝူကျိက ထိုရုပ်တု၏ မျက်ဝန်းများကို သတိပြုမိပြီးပြီးဖြစ်ရာ အမှန်ပင် သူ့မျက်ဝန်းနှင့် တူနေပေ၏။
မိုဝူကျိ မပြောနိုင်ခင် မီးခိုးရောင် ဝတ်ရုံနှင့် လူလတ်အရွယ် အမျိုးသားက လူလေးယောက်ကို ခေါ်ကာ ကျောက်စိမ်းလှေကားများမှ မြန်မြန် ဆင်းလာလေ၏။
မိုဝူကျိက ထိုလူလတ်အရွယ်လူကြီးအကြောင်း ဘာမှမပြောနိုင်သော်လည်း ထိုသူ့ဆီမှ အင်အားအမြောက်အများကို ခံစားမိနေသည်။ မိုဝူကျိက ထိုသူသည် ရှီကျင်းထက်ပင် အားကောင်းလိမ့်မည်ဟု တွေးဆသွားမိ၏။
