အခန်း (၈၈၄) : မျိုးနွယ်စု စုဝေးပွဲ
ကူးသန်းရေး အစီအရင်မှ ဆင်းလာပြီးနောက် မိုဝူကျိက နောက်ထပ် သင်္ဘောပျံပေါ်တွင် တစ်လကြာလောက် ကုန်ဆုံးလိုက်ရသေး၏။
မိုဝူကျိ သင်္ဘောပျံမှ ဆင်းလာသည်နှင့် ပထမဆုံး မြင်လိုက်ရသည့် အရာမှာ စိမ်းလန်းစိုပြည်နေသည့် တောင်စောင်း ဖြစ်၏။ အင်မတန် သိပ်သည်းလွန်းလှသော သဘာဝစွမ်းအားများကို ခံစားမိလိုက်ပြီး မိုဝူကျိ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးလန်းဆန်းသွားလေသည်။ သူက ဤသည်မှာ နတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအား ဖြစ်ကြောင်း ခန့်မှန်းမိလိုက်၏။
ဤနေရာရှိ နတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအားများက ထောင်ထျဲ့တောင်ကြားထက် အဆများစွာ ပိုသိပ်သည်းလေရာ မိုဝူကျိအတွက် အရမ်းကို သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်ပြီး ဤနေရာရှိ ဝိညာဉ်စွမ်းအားများတွင် ထောင်ထျဲ့တောင်ကြားကဲ့သို့ မသန့်စင်မှုများ မပါဝင်နေပေ။ မိုးမြေစည်းမျည်းများ၏ သန့်စင်မှုမှာ မိုဝူကျိအား ချက်ချင်း ဉာဏ်အလင်းပွင့်လာဖို့ လုပ်ဆောင်ရန် တိုက်တွန်းနေလေ၏။
မိုဝူကျိက ဤနေရာတွင် ကျင့်ကြံပါက အင်မော်တယ် ဧကရာဇ် နောက်ပိုင်းအဆင့်သို့ တက်လှမ်းနိုင်ကြောင်း သေချာသိနေသည်။
လျှပ်စီးဓားအိမ်တော် အဖျား၌သာ ရှိသေးသော်လည်း မိုဝူကျိ၏ စိတ်စွမ်းအားက “ လျှပ်စီးဓားအိမ်တော်” ဟု ရေးထွင်းထားသည့် စာတန်းကြီးတည်ရှိသည့် တောင်စောင်းတစ်လျောက်အထိ ဖြန့်ကျက်ထားပြီးလေပြီ။
အပြာရောင် ကျောက်လမ်းလေးကို လျှပ်စီးဓားအိမ်တော်အထိ ခင်းထားလေ၏။
ရှီနန်မော့က ဦးဆောင်သွားရင်း ရှီကျွင့် အမည်ရှိ မိန်းမအိုကြီးက သူမနောက်မှ လိုက်ပါလာသည်။ ချင်းဟွာနှင့် ရွှင်းကျိတို့ နှစ်ယောက်မှာ သူမနောက်မှ ပါသွားပြီး မိုဝူကျိက နောက်ဆုံးမှ ဖြစ်၏။
အပြာရောင်ကျောက်လမ်းလေးကို လျှပ်စီးဓားအိမ်တော်နှင့် ဆက်သွယ်ထားကာ ရှီနန်မော့က ခြေဆယ်လှမ်းလောက် လှမ်းလိုက်ပြီးနောက် မိုဝူကျိအား လှည့်ကြည့်ကာ “ ယောက်ျားရေ …. ရှင်က ကျမ ဘေးမှာ လျှောက်သင့်တယ်လေ ”
