«នោះៗមកហើយក្មេងៗជួយយកអីវ៉ាន់អ្នកប្រុសទៅបន្ទប់ផង» Mr.Jeon បែរមកឃើញ Taehyung ឈរកាន់អីវ៉ាន់ក៏ស្រែកហៅអ្នកបម្រើ។
«ចាស៎ លោកម្ចាស់!» អ្នកបម្រើស្រីរត់មកទទួលអីវ៉ាន់ពី Taehyung ។
«ថេយ៍មកអង្គុយទីនេះមកកូន» Mr.Jeon
«បាទ លោកប៉ា» Taehyung ព្យាយាមបញ្ចេញស្នាមញញឹមមកយ៉ាងលំបាក។
«អូននិយាយជាមួយកូនមួយម៉ាត់ទៅ» Mr.Jeon កេះប្រពន្ធព្រោះឃើញប្រពន្ធស្ងៀមពេកគាត់មិនយល់ទាល់តែសោះនេះឲ្យគេមកតែបែរជាអ្វីរឹកបែបនេះទៅវិញ។
«គេជាកូនប្រសារគេត្រូវនិយាយជាមួយអូនមុន!» Ms.Jeon
«នេះអូនទទួលគេធ្វើជាកូនប្រសារហើយ?» ពាក្យមួយម៉ាត់នេះឲ្យលោកភ្ញាក់តែម្តង។
«សួស្តីអ្នកម៉ាក់» ឮលោកស្រីហៅខ្លួនថាកូន
ប្រសារ Taehyung ឱនសួរអ្នកស្រីតែម្តងណាមួយកុំឲ្យមានរឿងផង។
«អឹម» Ms.Jeon ងួកក្បាលទទួលយក។
«ហីយ៉ា ធ្វើឲ្យសប្បាយៗទៅមើលកុំតឹងតែងបែបនេះអី!» ប្រពន្ធក៏មិនមាត់ កូនប្រសារក៏មិនមាត់ គាត់សឹងតែប្រេះទ្រូង។
«អូនមានបានកើតទុក្ខឯណា?» Ms.Jeon
«អូននេះ!» Mr.Jeon
«Appa កូនឃ្លាន» Jungwon ទើបតែដាច់ចិត្តប្រាប់ម្តាយគេមិនបានញុាំអីតាំងព្រឹកមកម្លេះរាល់ដងឲ្យតែម៉ោង ៧ ដឹងតែញុាំហើយៗតែ
ឥទ្បូវម៉ោង ១០ ទៅហើយ។
«Appa សុំទោសកូនចាំ Appa ទៅធ្វើអីមកឲ្យញុាំ» ចេះភ្លេចទៅកើតលោកអើយនេះហេងហើយដែលញេចេះហារមាត់ប្រាប់។
«ធ្វើម្តាយគេយ៉ាងម៉េចអាហារកូនក៏មិនចេះរៀបចំនោះម៉ោង ១០ ទៅហើយកូនមិនទាន់បានអីចូលពោះទៀត» Ms.Jeon
«សុំទោសផងអ្នកម៉ាក់មកពីប្រញាប់ពេក» Taehyung ឱនមុខចុះព្រមទទួលពាក្យរបស់គាត់គ្រប់យ៉ាងលើកនេះគេខុសគេគ្នានអ្វីត្រូវតវ៉ានោះទេ។
«បានហើយឆាប់ទៅធ្វើអីមកឲ្យកូនទៅ» Ms.Jeon
«បាទ» Taehyung ក៏ងើបទៅភ្លាម។
«អូននិយាយជាមួយគេឲ្យស្រួលបួលបន្តិចទៅវាយ៉ាងម៉េច?» ពាក្យសម្តីរបស់ប្រពន្ធគាត់និយាយទៅកូនប្រសារដូចជាដុំក្រួសយ៉ាងអ៊ីចឹងពិបាកស្តាប់ខ្លាំងណា់សមិនស្រទន់សោះ។
