គ្រាន់តែឈានជើងចូលមកដល់រោងចក្រនាយផ្លាស់ប្តូរទឹកមុខពីបុរសកក់ក្តៅ គួរឲ្យស្រទ្បាញ់មកជាគួរឲ្យខ្លាចវិញ។
«ចៅហ្វាយ» Mix
«ការងារនៅរោងចក្រយ៉ាងម៉េចដែរ?» Jungkook
«ដំណើរការបានល្អណាស់ទានមិនបានអ្នកណាមករញ៉េរញ៉ៃទ្បើយ» Mix
«ចុះនៅកំពង់ផែ?» Jungkook
«ការលក់ដូរដំណើរការបានល្អណាស់ចៅហ្វាយតែនៅមានអ្នកយកបន្តជំពាក់» Mik
«យើងប្រាប់ប៉ុន្មានដងហើយ? មិនត្រូវឲ្យគេជំពាក់ទេពួកនោះវាដែលទៅសងមកពីណាបើគេមិនសងឯបានលុយមកពីណាបងទទួលខុសត្រូវ?» Jungkook
«ចៅហ្វាយពួកគេសុទ្ធតែម៉ូយចាស់ប៉ុណ្ណោះ» Mik
«នៅមកតមាត់ទៀត? ម៉ូយចាស់ក៏ដោយ ថ្មីក៏ដោយគឺមិនឲ្យជំពាក់!» Jungkook
«បាទ» Mik
«ទៅទារលុយពួកវាមកបើគេមិនឲ្យឯងទទួលខុសត្រូវ!» Jungkook ដើរចូលទៅក្នុង រោងចក្របាត់គ្រាន់តែមិនបានមកមើល សួរនាំសោះក៏មានរឿងឲ្យគេជំពាក់ជំពិនទៅហើយបើម៉ាកៗហ្នឹងមានលុយឯណាទៅបង្វិល?
ពួកនោះបើជំពាក់គឺរត់គេចវាដែលទៅសងស្អីប៉ុន្មានដងហើយនៅមិនរាងនៅតែឲ្យគេជំពាក់ដដែលៗមិនឈប់។
«ឯងនេះចៅហ្វាយប្រាប់ប៉ុន្មានដងហើយមិនចាំ» Mix
«តែពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះខ្ញុំទៅទារលុយគេសិន» Mik
«អឺ បើវាមិនឲ្យគម្រានវាទៅ» ពួកហ្នឹងទាល់តែគម្រាមទើបខ្លាចមិនតែមាត់មិនចូលត្រចៀកទ្បើយ។
«ដឹងហើយ» Mik
Jungkook ដើរមើលជុំវិញរោងចក្រឃើញថាបុគ្គលិកបញ្ចេញអាការរៈប្លែកៗ ញញីញញ័រដូចជាឃើញខ្មោចបែបបង្កើតកំហុសហើយ។
«យ៉ាងម៉េចម្នាក់ៗដូចជាភ័យម្លេះ?» នាយស្រែកសួររឹតតែធ្វើឲ្យពួកគេភ័យលើសដើម។
«អត់ៗនោះទេចៅហ្វាយ»
«កុំឲ្យតែយើងដឹងថាពួកឯងធ្វើខុសអីបើមិនអ៊ីចឹងមិនសល់សាកសពទេឮទេ? ហើយនៅមានពួកដែលជួយបិទបាំងទៀតឯងក៏ងាប់ដូចគ្នា»
