Jimin បិទភ្នែកញាប់ៗសម្រួលអារម្មណ៍គេទម្លាក់ចានចុះនៅលើកន្ទេលហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ដោយមិនចាំយូរទៀត។
«អ្ហេស Jimin ឯងទៅណា?» Hobi ស្រែកសួរទាំងឆ្ងល់ហេតុអ្វីបម្បិញមិញគេមើលទៅតក់ស្លុតម្លេះ?
«ជាមិត្តរបស់ឯងមែនទេ?» Yoongi
«អ្ហឹម» Hobi ងួកក្បាលតិចៗ។
«គេមកនៅទីនេះយូរឬនៅ?» Yoongi
«៣-៤ ខែហើយមានអ្វីឬ? បងនិងគេស្គាល់គ្នា?» បើប្រាប់ថាមនុស្សមិនដែលស្គាល់គ្នាវាមិនអាចនោះទេសម័យនេះហើយចង់លើកចម្លើយនេះមកនិយាយទៅប្រាប់ក្មេងចុះ។
«ស្គាល់» Yoongi ឆ្លើយទាំងមិនស្ទាក់ស្ទើរព្រោះនាយជាមនុស្សត្រង់ណាមួយក៏មិនដឹងថាលាក់អ្វីអី។
«បើស្គាល់គ្នាហេតុអ្វី Jimin រត់គេចឬមួយបងធ្លាប់ធ្វើបាបគេ?» Hobi
«ធ្លាប់តើស៎» ទម្លាប់ប្រចាំត្រកូលរបស់ Min Yoongi មិនដែលចេះឆ្លើយលើសពី ១ ម៉ាត់ ២ ម៉ាត់យ៉ាងម៉េច។
«ហាស៎ បងធ្វើស្អីដាក់គេខ្លះ?» Hobi ត្រទ្បោតទ្បើងភ្លាមពេលឮបងប្រុសនិយាយដូច្នេះ។
Yoongi មិនដែលកុហកម្តងណាទេពាក្យដែលនាយនិយាយគឺ 99.99% ហើយដែលពិតប្រាកដ! ឆ្ងល់ណាស់ថានាយធ្វើបាបមនុស្សដែលគួរឲ្យអាណិត ស្រទ្បាញ់ដូចជា Jimin យ៉ាងម៉េចកើត?
«ចាំបងប្រាប់» រឿងនៅចំពោះ Hobi គឺសំខាន់មិនអាចមិនឲ្យគេដឹងបានទេសង្ស័យតែ Jimin ធ្លាប់ប្រាប់គេហើយមិនដឹងព្រោះ Jimin មកនៅទីនេះ ៣-៤ ខែហើយបើតាមការគិតគឺតាំងពីថ្ងៃបែកគ្នាជាមួយនាយ។
Yoongi និយាយរឿងគ្រប់យ៉ាងប្រាប់ទៅប្អូនសាច់ឆ្ងាយគ្មានសល់តាំងពីដើមរហូតមកដល់ចប់ Hobi អង្គុយសឹងមិននឹងគូទ។
«អាបងចង្រៃ អាបងថោកទាប» Hobi ស្ទុះទៅគក់ខ្នងនាយដឹបៗដោយមិនអាចទ្រាំបានគ្រាន់តែស្តាប់ឮក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់និងខឹងជំនួស Jimin ដែរ។
«អួយ បងឈឺខឹងអីពាស់ណានៀក?» Yoongi
«មិនឲ្យខឹងយ៉ាងម៉េចស្តាប់បងនិយាយមើលចុះបងចេះធ្វើរឿងថោកទាបបែបនេះមកពីណាហាស៎?» Hobi
