ကိုယ်ဝန်နဲ့ မိန်းမစိုးလေး

အပိုင္း ၇(Zawgyi)

သူမအနမ္းခံလိုက္ရတယ္!

လန္ဂ်င္းယြိရဲ႕ ခ်စ္စိတ္မႊန္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြဟာ လဲ့ေယာင္းေယာင္းကို ၾကက္သီးထသြားေစတယ္။သူ႕ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းက အရင္က တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္မခုန္ဖူးဘူး။

*ဒုတ္...ဒုတ္....ဒုတ္....ဒုတ္* ႏွလုံးသားက အခုန္ျမန္လြန္းလို႔ ရင္ဘက္ထဲကေနထြက္က်လာေတာ့မလားလို႔ေတာင္ ထင္ရသည္။

“န၊နင ၊ နင္….”

လဲ့ေယာင္းေယာင္း စကားေတြထစ္ေငါ့ေနတယ္။ လန္ဂ်င္းယြိရဲ႕  "ဆာေလာင္ေနတဲ့" အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ သူမ၏မ်က္ႏွာက ျဖဴေဖ်ာ့သြားေတာ့သည္။သူမအခုေန ထြက္မေျပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သူမအစိမ္းလိုက္ဝါးမ်ိဳတာခံရေတာ့မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သူမေခါင္းထဲမွာ ႀကိဳတင္သတိေပးခ်က္တစ္ခု႐ွိေနေလသည္။

ဒါေၾကာင့္သူမကိုယ္ေပၚမွာပိေနတဲ့လူကို အားကုန္သုံးၿပီးတြန္းဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အင္အားဟာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ႏိႈင္ဖို႔ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။သူမအားကုန္သုံးၿပီးဆက္ႀကိဳးစားပါေသာ္လည္း သူမအေပၚကလူကေတာ့ ဒုံရင္းကဒုံရင္းအတိုင္းပါပဲ။

ယခုအခ်ိန္တြင္ လဲ့ေယာင္းေယာင္းရဲ႕ နဖူးျဖဴျဖဴေလးေပၚတြင္ ပုတီးေစ့အ႐ြယ္ ေခြၽးလုံးေတြေတာင္စိုလာတယ္။

ထို႔အျပင္ သူမ၏ မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေလးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အနီေရာင္အျဖစ္သို႔ တစ္ဖန္ေျပာင္းလဲသြားျပန္တယ္။  ယခုလက္႐ွိအခ်ိန္ လန္ဂ်င္းယြိရဲ႕မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ သူမဟာ အာ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္မွာ က်တဲ့ႏွင္းေပါက္ေလးလို စားေသာက္ပြဲမွာတည္ခင္းထားတဲ့ အခုမွမွည့္ေနတဲ့  အရည္႐ႊမ္းတဲ့ မက္မြန္သီးလိုပဲ။

ယခုအခ်ိန္တြင္ လန္ဂ်င္းယြိဟာ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းေတြေပ်ာက္ဆုံးသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႕မ်က္လုံးထဲမွာျမင္ေနတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအရာေလးက သူ႕ရဲ႕အေ႐ွ႕ကဖ်ားေယာင္းႏိုင္စြမ္းအျပည့္႐ွိေနတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စုံပဲ။

သူအခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆြဲယူနမ္း႐ိႈက္လိုေတာ့သည္......