NotWithStanding...(မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ... ) (Completed)

Episode - 32

'' မွေးနေ့ ဘယ်သွားချင်လဲ တိမ်တိုက် မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ် ''

အိမ်​​ပြန်ရန်ကားဂိတ်သို့လမ်းလျှောက်နေစဥ် ခွန်းက ရုတ်တရက်မေးလာသည်မို့ တိမ်တိုက် သူ့မွေးနေ့ သူပြန်စဥ်းစားနေရသည်။ ဩဂုတ်လနောက်ဆုံးအပတ်ထဲက နေ့တစ်နေ့က တိမ်တိုက် မွေးနေ့။

'' ဪ ဟုတ်သား မွေးနေ့တောင် နီးနေပြီ ဘယ်သွားရင်ကောင်းမလဲနော့် ''

အညိုရောင်လက်မောင်းထက်တွင် ဖြူဖြူသွယ်သွယ် လက်သေးသေးလေးတွေက အားကိုးတကြီး ဖက်တွယ်ထားရှာသည်။ ရှားရှားပါးပါး မိုးလေကင်းစင်နေသော နေ့တစ်နေ့​ဖြစ်သည့်တိုင် ညနေစောင်းတဲ့ထိ မည်သည့်မိုးသားမှ ရောက်မလာပဲ ကောင်းကင်ကြီးဟာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ကိုအပြာရောင်တို့ဖြင့် တောက်ပနေသည်။ အနောက်ရပ်ဝန်းမှာရှိတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကတော့ ဝင်ခါနီး နေမင်းကြီးကြောင့် လိမ္မော်ရောင်သန်းနေလေသည်။

သည်လိုနွေးထွေးလှပလွန်းတဲ့ညနေခင်းတွေမှာ မောင်နဲ့အတူရှိခွင့်ရခြင်းက ဘယ်ဘဝက ကောင်းခဲ့တဲ့ ဆုတောင်းတွေပါလိမ့်...

'' သိပြီ ''

'' ပြောပါဦး ''

'' ခနလေး ဟိုဘက်ရောက်ရင်ပြောမယ် ''

ခွန်း လက်မောင်းထက်က အနွေးဓာတ်လေး ပျယ်သွားသည်။ တွဲခိုထားသော လက်လေးအား တိမ်တိုက်ကပြန်ယုတ်သိမ်းသွားကာ ဘယ်ကြည့်ညာကြည့်ဖြင့် ကားလမ်းကူးရန် လုပ်နေသည်။ တိမ်တိုက်က ရန်ကုန်သားစစ်စစ်မို့ ခွန်းထက် လမ်းကူးကျွမ်းမှန်းသိသည်။ သို့သော်လည်း ဒီသေးသေးလေးက ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်လိုက်လျှင် စိတ်ချစရာတစ်ကွက်မှရှိမနေပါ။

ကားလာသည့်ဘက်ကနေ ခွန်းဝင်ရပ်ကာ တိမ်တိုက်ကို သူ့အနောက်သို့ဆွဲပို့လိုက်ပြီး ကားရှင်းသည်အထိစောင့်သည်။ သို့ပေမယ့် ရှည်လွန်းသော အမောင်တိမ်တိုက်ကြိုးက ခွန်းအနောက်က ထွက်ကာ ကားလာသည်ဘက်ကို သူကအရှေ့ကနေ သွားရပ်သည်။

အဲ့သည့်အချိန်မှာ ခွန်း စိတ်ထဲ ကသိကအောက်ဖြစ်သွားသည်။ အားကိုးစေချင်ပါတယ်ဆိုနေ သူကချည်း တော်ချင်တတ်ချင်လုပ်နေသည်။