<Unicode>
"အိုးဟိုး အိမ်ကြီးကအကြီးကြီးပဲနော်ဒါလင် ဒီအိမ်ကြီးသာဆူဇီတို့အပိုင်ဖြစ်ရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ ဟက်"
"သိပ်မကြာခင်မင်းလဲဒီအိမ်နဲ့သက်ဆိုင်သွားတော့မှာပါ အဟက်!"
"ဒါလင် တကယ်ပြောနေတာလား"
"ဒါပေါ့"
"အဲ့ဒါကြောင့်ဒါလင့်ကိုချစ်နေရတာ"
သူ့ကိုလှမ်းဖက်ဖို့လုပ်တဲ့ဆူဇီကြောင့်ဘေးကိုအသာရှောင်လိုက်တော့ သူမကဟန်ချက်ပျက်ပီးမှောက်ယက်လဲကျသွားတော့သည်။
ဘုတ်..
"ဒါလင်!"
"sry ကိုယ်ချွေးတေအရမ်းထွက်နေလို့မင်းကိုညစ်ပတ်ကုန်မှာဆိုးလို့ မင်းအတွက်အခန်းစီစဉ်ပေးမယ်"
"ဒါလင်ကလဲ ဆူဇီ ဒါလင့်အခန်းမှာပဲနေမယ်လေ အရင်ကလဲနေနေကြကို ဆူဇီကဒါလင့်အထိတွေ့လေးမှမရရင်အိပ်မပျော်တာသိသားနဲ့ကို အဟင့်"
"ဒါသူများအိမ်လေ ကိုယ်တို့အရင်လိုမှနေလို့မဖြစ်တာ ခနပဲသည်းခံပေးကွာ သိပ်မကြာခင်မင်းကဒီအိမ်ရဲ့သက်ဆိုင်သူဖြစ်သွားတော့မှာလေ"
"ဟုတ်ပါပီ ဆူဇီတော့အထီးကျန်တဲ့ညတေကိုဖြတ်သန်းရတော့မယ် ဟင့်"
*ရေခဲ့သေတ္တာထဲကခရမ်းသီးတေကိုသိမ်းထားမှဖြစ်တော့မယ် ဟူးး*
>>>>>>
"ကလေးရေ မွန်းလေး"
ပြန်ထူးသံမကြားတာကြောင့်ညစာဗန်းကိုကိုင်ကာတံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာရှိမနေပေ။ကားဗတ်ဗန်းကိုစားပွဲပေါ်တင်ကာရေချိုးခန်းထဲဝင်ရှာကြည့်ပြန်တော့လဲမတွေ့။တစ်ခန်းလုံးအနှံ့လှည့်ပတ်ရှာပေမယ့်မတွေ့တာကြောင့်ကားဗတ်ထူပူလာသည်။
"ကလေး!ကလေးရေ ဘယ်မှာလဲ!မွန်း ကလေးလေးရေ"
"ဟင့်"
ထပ်ခိုးထပ်မှငိုရှိုက်သံလေးကြောင့် ထပ်ခိုးပေါ်တက်သည့်လှေကားလေးအားယူကာတက်သွားကြည့်တော့ အလင်းရောင်တစ်စွန်းတစ်စလေးသာရှိနေတဲ့ထပ်ခိုးခန်းက ထောင့်လေးမှာကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်နေတဲ့ချစ်ရသူလေး။
YOU ARE READING
Save Him(Completed)
Fantasy"host ရဲ့တာဝန်ကဇာတ်လိုက်ကိုကယ်တင်ပေးရမှာပါ" "ငါကဘာလို့လဲ!" "host ရဲ႕တာဝန္ကဇာတ္လိုက္ကိုကယ္တင္ေပးရမွာပါ" "ငါကဘာလို႔လဲ!" Start Date -27.7.2022 End Date -8.9.2022
