ဒီစေ့‌စပ်ကြောင်းလမ်းမှုကို ဖျက်သိမ်းပေးဖို့တောင်းဆိုတယ် (mm trans)

Chapter -7(လြမ္းဖ်ားလြမ္းနာက်ၿပီ)

#zawgyi

ေန႔တာမွာ ေမွာင္စပ်ိဳးလာခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ ဟြာဖင္း႐ြာရွိအိမ္မ်ားမွာ ခါတိုင္းကဲ့သို႔ပင္ အလြန္တိတ္ဆိတ္လာခဲ့ပါေသာ္လည္း ယေန႔ညတြင္ေတာ့ ဒယ္အိုးႏွင့္ စေလာင္းဖုံး ႐ိုက္ခတ္သံမ်ားကို ၾကားေနရေပသည္။

ေလာ့ေဖးသည္ အိုးႏႈတ္ခမ္းအားၾကည့္ရင္း ေဆာင့္ေၾကာင့္‌ထိုင္ေနခဲ့ၿပီး သူ၏ေခ်ာေမာခန႔္ညားသည့္မ်က္ႏွာေလးအား မုန႔္ႀကိဳးလိမ္(မာ့ဟြာမုန႔္)တစ္ေခ်ာင္းႏွယ္ ရႈံ႕မဲ့ထားေလသည္။

"အိုက္ယား အေဖ၊ ကြၽန္ေတာ္က ရွီအိမ္မွာ ေရေလးခ်ိဳးခဲ့႐ုံပဲေလ‌ဗ်ာ။ တျခားသူေတြလည္း သိၾကတာမွမဟုတ္တာ၊ ဒီအေၾကာင္းသိတာဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုပဲရွိတာကို။ အေဖသာမေျပာရင္ ဘယ္သူမွလည္း အတင္းအဖ်င္းေျပာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူကေရာ အျပင္ထြက္ၿပီးေလွ်ာက္ေျပာေနမွာလဲလို႔။ ဘယ္သူမွမေျပာရင္ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူးေလေနာ္။ အေဖကဘာလို႔ ဒီေလာက္ထိေဒါသထြက္ေနရတာလဲလို႔။"

ေလာ့ထန္းသည္ သူ၏အက်ႌလက္စအား ‌ခ်ိဳင္းေအာက္ထိ လိပ္တင္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲရွိပန္ကိတ္ေလးမွာ ႏွစ္ပိုင္းပိုင္းခံလိုက္ရေလသည္။
"မင္းကမ်ားျပန္ေျပာရဲေသးတယ္! ငါဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္ထိေဒါသထြက္ေနတယ္လို႔ မင္းထင္လဲ၊ ဟမ္?!"

ေလာ့ေဖးမွာ ထိုအေၾကာင္းေတြးၾကည့္မိသည္။
~အဲ့ဒီေဒါသက ဘယ္ကေနစျဖစ္လာလဲဆိုတာေတာင္ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူးလို႔! ေရခ်ိဳး႐ုံေလးပဲမဟုတ္ဘူးလာ။ ဘာမ်ားမွားေနလို႔လဲ! အျပင္လူေတြေတာင္မသိပါဘူးဆို!~

ေလာ့ထန္းသည္ ဘယ္လိုေတာင္ေလာ့ေဖးတစ္ေယာက္ တျခားသူေတြေျပာတာ‌နားမေထာင္ပဲ သူလုပ္ခ်င္ရာသူလုပ္ေနလဲဆိုတာကို ေတြ႕လိုက္ရၿပီး စိတ္တိုေနေလေတာ့သည္။
"အိုး....ေလာ့အာ့ေပါင္(ဒုတိယကေလးေလး)၊ ဒီအေဖက မင္းနဲ႔ ျငင္းခုံေနမွာမဟုတ္သလို မင္းေျပာမဲ့ အသုံးမဝင္တဲ့ဟာေတြကိုလည္း မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး! ငါမင္းအေမနဲ႔ ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္တစ္ရက္ေ႐ြးၿပီးရင္ မင္းလက္ထပ္ကိုထပ္ရမယ္ဆိုတာပဲ မွတ္ထား! က်ိန္းေသလက္ထပ္ရမယ္! မင္း ငါေျပာတာၾကားလား!"