Canlar!
Geldik!
Çok özledik biliyorum ama özlemimize değecek kadar uzun bir bölüm olduğunu da söylemem lazım. (Kısa bölüm yazayım demiştim size ama gönlüm razı olmadı)
Bu bölümümüzü okuyoruz sonrasında dramalara ve olaylara giriş yapıyoruz.
O bölümlere kavuşmak istiyorsak yıldızlara ve yorumları acilen yükleniyoruz satır aralarında buluşuyoruz.
Bölüm şarkısı
Şebnem Ferah - Deli Kızım Uyan
Kocaman öpüldünüz
Q♥️
**
SIR 48. Bölüm : Yol Ayrımı
Perdelerin arasından içeriye doğru süzülmeye çalışan ışıklarını rağmen gözlerini sımsıkı uyuyordu. Zira saatin kaç olduğuyla ilgilenmiyordu. Bedeni kaslı kollar tarafından çepeçevre sarılmıştı. Büyük havucu sol göğsüne kapanmışken, diğer kolu da belini sıkıca soruyordu bacakları birbirine dolanmış içiçe geçmişti. Olduğu yerde bedenini geriye doğru yaslarken kalçasının dayandığı noktayla uykusunun arasında tebessüm etti bedenini iyice arkasına yasladı.
"Karım, henüz doymadı galiba." Oysaki gözlerini kapatalı neredeyse 2 saat olmuştu bu yüzdendeki gözkapakları sızlıyor ve açılmamak için direniyordu lakin yine de dudaklarının arasından hoş bir kıkırtı duyuldu. "Kocama bir ömür doymayacağım." Karan'ın onu saran kolları daha da sıkılaştı. Balın ise bedenini huzurla kollarının arasına bırakarak uykuya teslim oldu.
Bu adamın iki dudağının arasından bu aralar fazlasıyla güzel sözler dökülüyordu ve genç kadın her duyduğu söz de ona biraz daha teslim oluyordu.
Karan yeni güne gözlerini araladığında hemen kolları arasında uyuyan karısına baktı. Dudakları arasında hoş bir tebessüm belirdi. Dudaklarını usulca sarı saçlarının arasına soktu. Saçları arasına bir Öpücük bırakırken yasemin kokusunu içine çekti elleri hissettiği kokunun güzelliği ile kadının belini daha sıkı sardı.
Balın onun için yeni bir alemin başlangıcıydı onu görmesi ile aralanan kapılar ilişkilerinin ardından tamamen açılmıştı. Şimdi o kapıları tamamen kapatmak ve içeriye kimseyi sokmamak istiyordu. Onu alıp ülkeyi terk ederek sanki kapıları kapatmış arkasından da içeriye kimse girmesin diye var gücüyle kapıları tutuyordu.
Karan barlas karanlık ailemin sevdiği kadına bulaşmaması için var gücüyle savaşıyordu
Balının alışkın olmadığı dünyada Öğrendiklerini hazmetmesi hislerini zapturapt altına alabilmesinin oldukça güç olduğunu biliyordu.
Çok sevdiği ailesinden uzakta olduğu için içinde bulunduğu durum onun için daha da güçleşiyordu. Zaten her şeye rağmen kendisinden vazgeçmemiş ve onunla buraya kadar gelmişti. Kırılgan bir iç dünyası olsa dahi ne kadar güçlü durduğunu verdiği imtihanın farkındaydı.
En başından beri onu herkeslerden saklamak istemiş şimdi ise bu dileğini yanlış kullandığını düşünüyordu. Amacı onu ailesinden uzakta tehlike dolu bir hayatta yaşatmak değildi.
Balının güzel aşkım saf sevgisi bunların hepsi karanı hayata yaşamaya nefes almaya ediyordu bana çiçek büyütür gibi hassas ve narin davranarak aşklarını büyütmüştü cesareti onu her zaman hayran bırakmıştı. Dün gece ettikleri kavganın ardından ayrılık sözünün ağzından çıkmasıyla yüzünde oluşan hayal kırıklığı kırgın gülüşün gözlerin önünden gitmiyordu. Söz konusu karan barlas olunca balın herşeyiyle saçının tek bir teline kadar onun yanında varlık gösteriyor ve gözünü karartarak bütün hayatının saf dünyasının masum hayallerinin dışına çıkarak vahşileşiyor ondan vazgeçmiyordu.
CITEȘTI
SIR
Ficțiune generalăGecenin olmayacak saatinde babası tarafından yaralı bir şekilde evine getirilen bu adama dair olan düşüncelerini durduramıyordu. Günde bir kez olsun odasına gelmeden duramıyordu. Merak hissettiklerinin yanında gülünç kalırdı. Araf'a benzer bir yerde...
