SIR

SIR-10 ''Karan Barlas Gizemi''

Herkese kocamann selamlar♥️

Belirtmem gerekir ki Sır'ın yükselişe geçmesi beni mutlu ederken bir o kadar da heyecanlanmama sebep oluyor. Gördüğüm her beğeni okuduğum her yorum beni bambaşka yerlere taşıyor. Kısa sürede gösterdiğiniz ilgi ve alaka için çok teşekkür ediyorum. Bu şekilde moral alınca da hiçbir şeyi geciktirmek istemiyorum ve hemen yayımlayıveriyorum. Yorumlardan sizlerle iletişime geçmek o hislerinizi okumam apayrı bir yerde benim için. En başından beri beni heyecanlandıran bu hikayede benimle aynı duyguları paylaşmanız çok eşsiz bir şey benim için.♥️🙏🏻

Bu güzel motivasyona devam edelim diyorum. Öncelikle yıldıza basmanızı rica ediyor ve yorumlarınızı bekliyorum.♥️

Vee bir önerim olacak size ZeynepMelekEriklinin ''Ahsen'' ve'' Üçüncü Halka'' isimli hikayelerine şans vermenizi rica ediyorum :)

instagram hesabımız: "quen.oflove"

Hepinize sonsuz teşekkürler.

Sevgilerle

Quenoflove

SIR-10: Karan Barlas Gizemi

Balın, ilk etapta bakışlarını kaçırdı. Babaannesinin arkasından görünen çiçeklere baktı. Bu soruya kendi içinde cevap vermesi kolaydı. Melek Hanım'a karşı cevap vermesi hiç kolay değildi. Annesinden sonra annesi olmuştu. Ancak ister istemez ona karşı bir çekinceye sahipti. Melek Hanım sessizliği bozan kişi olmuştu.

"Seviyor musun?" Balın, onunla göz göze gelirken sadece bakmakla yetindi. Utancı ikiye katlanmıştı. Başını eğmek istemişti. Nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordu. Bunun sebebi Balın'ın bu zamana kadar birini seven taraf olmamasından kaynaklıydı. Melek Hanım'da bunu iyi bildiği için gelen Bursa'lı hanımlara her zaman lisan-ı münasiple cevap vermişti.

Balın, onun için kıymetliydi. Hele de bu çağda böyle bir hataya zaten düşmezdi. Kalbi, evleneceği adamı kendi seçmeliydi. Nitekim torunu bunu başarmış görünüyordu. Sevme kısmı tamamdı. İşin kalan kısmı nasıl ilerleyecekti bunu bilmiyordu.

Desteğinin ondan esirgemeyecekti. Ancak işin içinde oğlu da vardı. Melek Hanım'ı çok sevdiği hareketli günler bekliyordu. Yüzünde her zaman ki muzipliğinden uzak ciddi bir ifade vardı. Bunun sebebi Balın'ın hayatının onun için, eğlence olmamasıydı. Balın'ı çok önemsiyordu. Mutlu olarak geçireceği ömrü büyük önem arz ediyordu.

"Seviyorsun." Yaşlı kadın, başını aşağı yukarı sallarken eve baktı. Bu evin, içinde olan her şeyi biliyordu. Geceleri yaşananlar dahil her şeyi biliyordu. Lakin kimseyle paylaşmayacaktı.

Balın, yanlış şeyler hissettiğini düşünüyor olabilirdi. Saklama sebebini buna yordu. Sonucunda Karan, babasının değer verdiği biriydi. Her tehlikeye rağmen, Karan'ı bu eve getirecek kadar çok seviyordu. Fakat kızını da çok seviyordu.

Biri evladı, diğeri oğlu gibi gördüğü Karan. Hassas dengeli terazide sallanacaktı oğlu.

Bunları kimseyle konuşmayacaktı. Balın, onun için değerliydi. Onu, çok iyi tanıyordu. Bu konuları konuşacağı tek bir kişi vardı şimdilik oda karşısındaydı. Karan'ın ona zarar vermeye çalıştığı noktada buna ancak dahil olabilirdi.

Kimsenin kaderine karışamazdı. Engel olmak gibi bir hakkı yoktu. Balın, onun göz bebeğiydi ve karışmasını sağlayacak tek şey ancak onun zarar görmesi olabilirdi. Bu da her büyüğün hakkıydı. Hepsinin dışında Balın'dan vazgeçmesini isteyecek kadar gaddar olamazdı. Aşka inancı sonsuzdu. İçinden sayısız şükürler etti. Ellerinde büyüyen, göz bebeği olan torununun bu zamanlarına şahit oluyordu.