SIR

Sır 34 "Felaket Senaryosu"

Hepinize çok mutlu, sağlıklı, neşeli, aşk dolu, başarılı bir yıl diliyorum❤️
Hız kesmeden bölümler attım. Sizlere küçük bir yeni yıl hediyesi vermek istedim. Sizlerde;
- OY VERMEDEN ÇIKMAYINIZ
- YORUM YAPALIM LÜTFEN

SIR 34: Felaket Senaryosu

Karan, soğukkanlılıkla hareket ediyordu. Metanetli olmasını ister gibi omuzlarını sıktı. Akın, tepki vermiyordu. Çünkü bu çılgınlığın sebebini çok iyi biliyordu. Ece'den böyle acımasız bir şey beklememişti. En azından kendisini düşünerek hareket edeceğini beklemişti ancak kuzeni yine ezberini şaşırttı. Oysaki Ece'nin deli sevdasını sadece Karan ve kendisi biliyordu. Yaptığı akıl dışı hamleden sonra herkesin öğrenmesine sebep olacaktı.

"Gidiyoruz Akın. Hemen şimdi yola çıkıyoruz." Karan, olaya el koymuştu. Yoksa Akın'ın donuk halleriyle bir adım öteye gidemeyeceklerdi. Akın'ı bırakıp, Balın'ın yanına gitti.  Kollarından tutup kendine çevirdi. "Gitmek zorundayım. Akın'ı yalnız bırakamam. Neyle karşılaşacağını bilmiyorum." Balın'a bir söz hakkı tanımadan konuşmuştu. Balın, ümitsizlikle gözlerine baktı. Bu durumda bir şey diyemezdi. Usulca başını salladı. "Peki git." Karan, kızın alnına bir öpücük bıraktı.

Kargaşayı duyanlar evden dışarı çıktı. "Ne oluyor?" Selim, seri adımlarla yanlarına geldi. Melek ve Feyhan kapıda olan biteni izliyordu. "Ece, intihar etmiş. Akın'ın kuzeni." Selim, kaşlarını çattı.

"Neden böyle bir saçmalık yapmış?" Asıl soru buydu. Karan için yapmıştı. Bu gece istemeye geleceklerini biliyordu ve bilerek yapmıştı. Kendince son kozunu ortaya sunmak istemişti. Ece'nin açıp özenle herkese dağıttığı kartlar kimsenin vicdanına uygun değildi.

Karan, dişlerini sıktı. Nedeni çok açıktı. Bu saçmalığı kendisi için yapmıştı. Selim'e yalan söyleyemezdi ancak zamanı da yoktu. "Balın sana anlatır hemen gitmem lazım." Selim, başını salladı. Karan, son bir kez Balın'a baktı.

Karan, ilk defa yola çıkarken arkasını dönmüştü. Ardında bıraktığına baktı. Bu gece, böylesi bir çılgınlık olmamalıydı. Evden çıkıp eğlenip sonra yeniden sevdiği kadına kavuşmalıydı.

Akın'ı kendi arabasına aldı. Olayın şokundan hiçbir şey yapamıyordu. Karan'ın yönlendirmesiyle arabaya bindi. Binmeden önce dönüp bir kez Balın'a baktı. Herkes bahçeden çıkıp giderken arkalarından bakmıştı.

Burak, birazdan bu evde konuşulacakları tahmin ediyordu. Burada kalmaları doğru olmazdı. Herkese yeniden iyi akşamlar dileyerek evde ayrıldılar.

Selim Bey, kızını alarak eve girdi. Balın'ın bir yanında babaannesi, diğer yanında teyzesi oturuyordu. Birazdan duyulacakları babasının hoşuna gitmeyecekti.  Ece'nin patlattığı bu olaydan sonra gizli kalacak bir şey kalmamıştı.

Ece sadece bu gecesini rezil etmekle kalmamıştı. Babasıyla yapacağı zor bir konuşmaya da neden olmuştu. "Ece niye intihar etti?" Balın, başını geriye doğru uzattı. Gözlerini kapattı.

"Selim Bey, hiçbirimizin haberi yoktu ama Ece Karan'a aşıkmış." Feyhan, Balın'ı bu durumdan kurtarmak için durumu üstlenmişti. Balın ona minnettar bir şekilde baktı. Feyhan'da karşılığında başını salladı. "Ece kim?" Diye soran kuzenine baktı. "Akın'ın kuzeni." Erdem, anladım der gibi başını salladı.

"Yani bu gece de bunu bilerek yaptı öyle mi?" Aniden hiddetlenen sesiyle Balın, koltuğa sinmişti. "Oğlum nereden bilelim biz bilerek mi yaptı."