SIR

SIR-27 "Sır"

Herkese selam!
Aramıza yeni katılan herkese de hoş geldin diyorum! Hikayeme ortak olduğunuz için teşekkürler ❤️

Değinmek istediğim önemli bir konu var. Öncelikle hepinize verdiğiniz oy ve yorumlar için teşekkür ediyorum. Ancak yorum sayılarımız o kadar düşük ki.. Bu konuda özen göstermenizi istiyorum. Çok uzun bölümler paylaşıyorum ve beğenilerinizi, yorumlarınızı da okumak istiyorum. Bu konuda özen gösterirseniz beni çok mutlu edersiniz.

Bir sonraki bölümde öyle sahneler okuyacaksınız ki... Karan ile ilgili merak edilen her şey öğrenilecek. 💔

Yorum ve beğenilere ne kadar yüklenirseniz bölüm o kadar çabuk gelir❤️

Önceden paylaşılan alıntılar ve bilgiler için instagram hesabım quen.oflove davetlisiniz 🎉

Karan'ın sırları artık çözüme kavuşacak mı dersiniz?
Canlarım çok uzun bir bölüm oldu ve verilen emekleri en azından tahmin edebiliyorsunuzdur.

Sizi seviyorum♥️

**

SIR-27: Sır

Araba ağaçlarla çevrelenmiş sokağa girdiğinde Karan'a baktı. Hemen Karan'a baktı. Safir gözlerini kırpan adamla derin nefes aldı. Karan'la her anı yeteri kadar heyecanlıydı. Üstelik böylesi bir tanışma daha da heyecanlanmasına sebep oluyordu. Bu sokakta fazla ev yoktu. Dikkatini çeken detayla dudaklarını büzdü. Annesinin, sakin bir hayat sürdüğünü söylemişti. Ancak böylesi bir sakinliği beklemiyordu.

''Yoksa heyecanlı mısın?'' Karan'ın kulağına eğlenceli gelen sesiyle ona döndü. "Sana demesi kolay! Babamı önceden tanıyordun."

''Bu konuda hakkımı yeme. Babanı tanıyordum ama babaanneni yakından tanımıyordum.'' Bu sözleriyle gerginliği uçmuş kahkaha atmıştı. Melek Hanım, tek başına iktidar olan bir kadındı. Hayatında ki en büyük renklerden birisiydi.

Karan ise son sözlerini, gerginliğinden kurtulması için söylemişti. Keza yanında heyecandan sesi kesilen kızın aksine, annesi bu durumdan hayli mutluydu. Haberi aldığından beri evin içinde bitmeyen hummalı hazırlıklar yapıyordu.

Karan'ın direksiyonu sağa kırmasıyla, gözleri iki taraftan açılan kapıyı takip etti. Hemen arkasında onları takip eden babası ve babaannesi vardı. Kapının kanatlarında büyük harfle yazan B harfi dikkatini çekmişti.

Açılan kapıyla birlikte bahçeye girdiler. Bahçenin içinde duran arabayla Karan'a baktı. "Güzelim, sakin ol. Annem, insan yemiyor." Kinayeli şekilde gülerek arabadan indi.

Gizli kalan bir hanedanlığın evine geldiğini hissetti. Dışarıdan dört katlı olduğunu anladığı ev buradan bile kendini belli ediyordu. Kapıya çıkmış onları bekleyen hoş bir kadın vardı. Uzun kumral saçları ve mavi gözleriyle bu kadının Feyhan Barlas olduğunu anlamak zor olmamıştı. Karan'ın gözlerini annesinden aldığı fikrine kapılmıştı. Lakin hakkını vermek lazımdı, annesi çok daha sıcak bakıyordu. Kadın önünde ki üç basamağı hemen indi.

Babası ve babaannesi de aynı zamanlarda arabadan inmişlerdi. ''Hoş geldiniz. Selim Bey, nasılsınız?'' Enerjisi yüksek olan kadın nazik bir tavırla babasıyla tokalaşmıştı. Karan'ın beline sardığı kolları rahatlamasını sağlıyordu. Karan'a baktığında; annesine olan güzel bakışlarını gördü.