Rastlantı

63. Bölüm: Yesariler Yasta.

Sessiz adımlarla yürüdü maskeli gizemli. Arada etrafına bakıyor, bir o kadar da şüphe çekmemeye çalışıyordu.

Bir hastanın odasına girip kapıyı kapattı, siyahlar içindeydi. Rastgele girdiği bir oda değildi belli ki çünkü hasta yatağında yatan kişiyi uzun uzun süzdü, gözleri doldu. Yakından tanıyordu.

Elindeki siyah, deri eldivenleri çıkarmadan hastanın elindeki serum iğnesini çıkardı. Hemen yuvarlak bir bant yapıştırıp pamukla bastırmıştı. İşini biliyordu.

Ne olur ne olmaz cebine sakinleştirici bir iğne atmayı da unutmamıştı.

Hastayı uyandırmadan, yavaş hareketlerle onu kucağına aldı. Hastayı uyandırmamak en önemli şeydi. Hasta, zaten çok yorgundu. Kolay kolay uyanmazdı.

Çünkü komadaydı.

Üç gün sonra...
Yazardan:
Ezgi'nin ölümünden yalnızca üç gün geçmişti fakat hâlâ ilk günkü gibiydi Yesariler.

Evgin, o gün sinir krizi geçirmiş, sakinleştiricinin etkisiyle saatlerce uyumuştu. Uyandığında ise Ezgi'nin ölümünü inkar ediyor ve yeniden kriz geçiriyordu.

Bu yüzden günlerdir uyutuluyordu.

Yesari Hastanesi'nin VIP bölümünde, bir odada uyuyordu Evgin. Yanında...

Yanında kimse yoktu.

Koluna bağlı serumla beraber sakinleştirici veriliyordu ve bu sayede günlerdir uyuyordu. Üç gündür yalnızca iki kere uyanmıştı ve ikisininde de kriz geçirmişti.

Ezgi ölemezdi.

Hastanenin bir diğer odasında da Savaş vardı, yanında, onun elini tutan ve ağlayan Sasha.

Savaş o gün Ateş'in emriyle bıçaklanmıştı.

Sasha...

Hastanedeki bir hasta tarafından rehin alınmıştı o gün. Sonra da hiçbir zarar görmeden kurtarılmıştı.

Bir diğer odada ise Büge yatıyordu. Barış ise camın kenarında dışarıyı izliyordu.

Bebeği ölmemişti ama tehlikedeydi.

Büge, karnını tutarak Barış'a döndüğünde göz göze gelmişlerdi. Barış yavaşça yatağın kenarına oturmuştu ve Büge'nin elini öpmüştü.

Hepsinde de aynı sessizlik vardı.

Ezgi yoktu, bir daha olmayacaktı.

Yesariler yastaydı.