Chapter 68

1.7K 51 29
                                    


Paint Cenery

THE SIGHT of my brother lying there, blood pooling around him, felt like a dagger to my heart. It can't be. I don't want to believe it. Paanong sa isang iglap ay gano'n ang ang sitwasyon niya?

He's Bite, hindi mo siya mapapabagsak nang ganon-ganon lang. I have a faith for him. He's strong enough to survive it. So NO. Hindi siya mamatay!

D-mn it! Each breath I took seemed heavy with despair, the world around me fading into a blur. I could hardly comprehend the reality of it—how could someone I loved so fiercely be reduced to this. Bakit lagi nalang nangyayari ito? Na parang bang paulit-ulit nalang cycle nang buhay ko. May pag asa pa bang matapos ito?

Hindi ko na alam ano ang dapat kong gawin. O unahin. Habang patagal nang patagal ay mas naging malala lang ang sitwasyon. Gumagawa naman ng paraan pero parang walang pagbabago. Ayoko nang dumating sa punto na may mamatay pa sa mahal ko sa buhay.

Gusto ko nang umuwi sakanila. Gusto kong mayakap sila isa-isa. Huwag na sanang ipagkait saamin 'yon nang mundo. Napakalupit talaga—parusa na nga siguro ito sa lahat nang ginagawa kong masama noon.

Nawalan ako nang enerhiya sa nakita kong litrato. I received a message from a random number. They sent me a picture of Bite bathing in his own blood with a message (Look at your brother)

I don't know why they need to send that to me. Maybe to warn me? Isa lang naman ang suspek doon. Iisa lang naman ang pwedeng gumawa no'n. Ang mga walang hiyang mga Argonia. Ang sariling ama namin!

"A-anong gagawin?" wala sa sariling kong usal.

Sobrang bilis nang mga pangyayari. Nagkita palang kami noong isang araw. We're okay pa. Paanong nangyari 'to?

"Take a look at your watch. Naka t-track mo ba siya?" nanginginig kong inopen ang special watch that we used from CIA. It can connect to the whole squad. We can communicate in that and especially we can monitor their heartbeat. Para rin malaman ang situation nila kung buhay pa ba sila o hindi na lalo na kapag nasa gitna. ng misyon.

"Nah, it seems like it's already destroyed because there's a red alert in his profile." bumibilis ang paghinga ko. Pakiramdam ko ay umaangat lahat ng dugo sa ulo ko.

Pakiramdam ko ay sasabog ako. 'Yung tipong hindi ko na naman ma control ang sarili ko sa possible kong gawin. This isn't the first time yjat my siblings have faced danger, and I refuse to accept that anything bad could happen to them.

The thought sends a surge of fury through me. F-ck it! I would do anything to protect them, even if it means crossing lines I never thought I would. Alam kong si Bite 'yon, malakas 'yon! At wala siyang ginawa kung hindi protektahan ako pero hindi ko kayang maghintay at panoorin nalang na mawala siya saamin nang paunti-unti.

The instinct to shield them—my family runs deeper than anything else; I would kill for them without hesitation. Their safety is all that matters, and I'll stop at nothing to keep them from harm. Kahit sariling buhay ang itaya ko para sa mga taong mahal ko.

Nakaramdam ako nang isang mainit na bisig at puno na pagpapakalma na bumabalot saakin ngayon.

"We'll get him back, Mahal. Don't worry. I'll make sure your brother is safe. We'll all be safe. I'll make sure this will be the last time. This will be the end of our nightmare."

Pakiramdam ko ay bibigay ako kaya mas lalong hinigpitan ni Roks ang yakap saakin.

He kissed my forehead. "I love you, My Cenery. Please, let's fight together. Walang nang iwanan. Wala nang magsasarili. Tatapusin natin ito nang magkasama." His gaze held a promise
I bit my lower lips to prevent my tears to flow.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 05 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

KISS ME, CAPTAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon