The Little straight guy is so cute that I can't help but bent him. [OwnCreation]

အပိုင္း - ၄၁ : မွန္ကန္တယ္လုိ႔ ယူဆရတဲ့ ခြဲခြာမႈ။ (Z+U)

Zawgyi

"ဖာခ့္!"

မျမင္ခ်င္ဆံုးမ်က္ႏွာကို ေတြ႔လိုက္ခ်ိန္တြင္ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္မ်က္ႏွာသည္ ရံႈ႕တြသြား၏။ ကံတရားကို သူ ဖားခရုဟု က်ိန္ဆဲခ်င္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ကာ မ်က္ႏွာပုတ္ကေလးျဖင့္သာ အေရွ႕မွ သူ႔ထက္အသက္ႀကီးသူႏွစ္ဦးကို ၾကည့္လုိက္ရွာသည္။ ဟန္မင္းပိုင္ကေတာ့ မ်က္ႏွာေသျဖင့္သာ သူ႔ကို ျပံဳးျပလာသူကို ၾကည့္၏။ ထုိသူႏွင့္ပါလာသည့္ သူကေတာ့ သူ႔ကို တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီးေနာက္ မိမိႏွင့္မဆုိင္သလုိသာ ရပ္ေနခဲ့သည္။

"တုိက္ဆုိင္တာပဲ..."

ရွင္းသန္႔ေမာင္စကားကို ထြန္းေအာင္ေက်ာ္သည္ ကုန္တုိက္မွာေတြ႔ တုိက္ဆိုင္ရေအာင္ ဒါက မေအးေအးဝင္းဖန္တီးတာလား ခင္ဗ်ားဖန္တီးတာလားဟုပင္ ေမးလုိက္ခ်င္သည္။ ဟန္မင္းပိုင္သည္ အျပံဳးတစ္ခုျဖင့္သာ...

"အင္း... ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ၿပီးသြားၿပီမုိ႔ ျပန္ေတာ့မလို႔..."

စကားမရွည္ခ်င္သျဖင့္ သူ ႏႈတ္ဆက္သည္။ မ်က္ႏွာေျပာင္သူ တစ္စံုတစ္ဦးမွာေတာ့...

"ကိုယ္တုိ႔လည္း ၿပီးသြားၿပီ ျပန္မလုိ႔ပဲ..."

ဟန္မင္းပုိင္ မ်က္ခံုးပင့္သည္။ အာကာမိုးထက္သည္လည္း ရွင္းသန္႔ေမာင္ကို ၿဂိဳဟ္ၾကည့္ၾကည့္သည္။ သူ႔ဒံေပါက္ဘယ္မွာလဲ ဒံေပါက္ကထားပါဦး ဒံေပါက္အစားအရင္ေကြ်းမဲ့ဟာက ဘယ္မွာလဲ သူတုိ႔အခုမွ ကန္တင္းကိုေရာက္လာတာပါေနာ္။

"ေၾသာ္ အင္း... အဲ့ဒါဆုိ ျပန္ေလ..."

လမ္းမတူသည္မုိ႔ ဟန္မင္းပိုင္ႏႈတ္ဆက္သည္။ နည္းနည္းေလးမွ အခြင့္အေရးမရမႈေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့။ အတူျပန္ရေအာင္လုိ႔ေျပာရေအာင္လည္း လမ္းကမွ မတူတာ။ အာကာမိုးထက္သည္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ကို မ်က္ေထာင့္ကပ္ၾကည့္ကာ ဟန္မင္းပိုင္ကို ၾကည့္၏။ ထိုေကာင္ေလးႏွင့္ေတြ႔သည္ႏွင့္ ေခါင္းထဲမွ ဘာတစ္ခုမွ်ထြက္မလာေတာ့သည္ ေကာင္ကိုသက္ျပင္းရိႈက္ရင္း...

"မင္း ငါနဲ႔ ခဏလိုက္ခဲ့ေပး..."

"အမ္..."

ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ သူ႔ကိုယ္သူ လက္ညိွဳးထိုး၏။