The Little straight guy is so cute that I can't help but bent him. [OwnCreation]

အပိုင္း - ၄၄ : တင္ခ်င္တဲ့အေရာင္တင္လုိ႔ရတဲ့ေကာင္ေလး။(Z+U)

Zawgyi

"ဘာ... မင္းက တကယ္ကို က်က္သတံုးပဲ..."

ဟန္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို ဖုန္းထဲတြင္ ဆဲေရးေနေတာ့၏။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေကာင္စုတ္က သင္တန္းပ်က္ၿပီး ေကာင္မေလးနဲ႔ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္မည္တဲ့လဲ။

"နားလည္စမ္းပါကြာ... မင္းအေဖက မင္းလို FA မဟုတ္ဘူးကြ..."

ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၏ ခပ္ျမဴးျမဴးေျပာသည့္ အသံက မ်က္ခြက္ကို ဖေနာင့္နဲ႔တက္ေပါက္ခ်င္စဖြယ္။ ဟန္မင္းပိုင္ မ်က္လံုးလွန္ကာသာ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၏ စကားကို တစ္ဖက္သူ မျမင္မွန္းသိသိႀကီးႏွင့္ အမူအရာျဖင့္ ျပသည္။

"ေအး မင္းအေဖငါ့ဆီကိုသာ ေဆာ္ကရစ္ျပန္ၿပီဆုိၿပီး လာမညည္းနဲ႔..."

အေဖခ်င္းထပ္ေျပာၿပီးေနာက္ သူပါ ေက်ာင္းေျပးလွ်င္ေကာင္းမလား ဟန္မင္းပိုင္စဥ္းစားလုိက္ေသးသည္။ တက္ရသည္မွ ေသာၾကာ၊စေန၊တနဂၤေႏြေလးကို တစ္ရက္မတက္လိုက္သည္ႏွင့္ လြတ္သြားမည့္စာက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ကိစၥကို သိပ္စိတ္ပူစရာမရိွေပမဲ့လည္း စာလြတ္သြားလွ်င္က ေခါင္းကိုက္ရမည့္ကိစၥ။

အစ္ကိုျဖစ္သူ အားကိုးရိွသည္ဆိုေပမဲ့လည္း သူ သင္တန္းလစ္သည့္ ကိစၥကို လင္းယုေဝတစ္ေယာက္ သိလွ်င္ ဆူေကာင္းဆူႏိုင္သည္ေရာ၊ ေက်ာင္းလစ္လွ်င္လည္း ထြန္းေအာင္ေက်ာ္လို ခ်ိန္းေတြ႔ရမည့္သူ မရိွသျဖင့္ သူ တတ္ႏိုင္သည္က စူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာျဖင့္သာ သင္တန္းသို႔ လာရံုအျပင္ မရိွခဲ့။ ေနာက္ၿပီး သူပါ သင္တန္းလစ္လွ်င္ ရိုးဂုဏ္တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနေလာက္သည္မဟုတ္လား။

သူတစ္ပါးကို အားနာျခင္းႏွင့္အျခားသူမ်ားကို ေတြးေပးျခင္းသည္ မိမိကုိပါ ထိခိုက္ေစႏုိင္ျခင္းကို ဟန္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ ထိုအခ်ိန္က နားမလည္ေသး။ နားလည္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္လွ်င္ သူ႔ရဲ႕ ရိုးရွင္းေသာ အက်င့္စရိုက္ေလးအရ သူက ေၾသာ္ ဟုဆုိကာသာ ခြင့္လႊတ္လိုက္သည့္သူ။

"မင္း တစ္ေယာက္တည္းလား..."

သင္တန္းသို႔ တစ္ေယာက္တည္းေပါက္ခ်လာသည့္ ဟန္မင္းပိုင္ကို ရိုးဂုဏ္ အံ့ၾသတႀကီးဆုိသည္။ အျမဲတမ္း သမီးေလးကို လုိက္ေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္ အေဖႀကီးမပါလာေတာ့လည္း တစ္ခုခုလုိေနသလုိ။