The Little straight guy is so cute that I can't help but bent him. [OwnCreation]

အပိုင္း - ၄၇ : ခင္ဗ်ားကိုကြ်န္ေတာ္ပဲပိုင္တာလား? (Z+U)

Zawgyi

"ဟန္ေလး..."

ရွင္းသန္႔ေမာင္သည္ သူ႔ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေန၏။ ဟန္မင္းပိုင္ မေနတတ္စြာ မ်က္ႏွာကိုလႊဲသည္။ ဒီလူက သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရတာ အဲ့ေလာက္ေတာင္ပဲ သေဘာက်ေနတာလား။

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."

အေအးပိုက္ကို သူ ကိုင္ထားရင္းမွ ရွင္းသန္႔ေမာင္ကို မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္၏။ မ်က္ႏွာသည္ သုန္မႈန္လ်က္ရွိေနသည္။

"ဘာလုိ႔ မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳတ္ေနတာလဲ..."

ေမးလာသည့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ကို သူ စူပုတ္ပုတ္ျဖင့္ၾကည့္ကာ...

"ခင္ဗ်ားက လူကို စိုက္ၾကည့္ေနတာကိုး! မျမင္ဖူးဘူးလား ဟမ္!"

"အမ္း.. ကိုယ့္ရည္းစားအေနနဲ႔ မျမင္ဖူးဘူး..."

မ်က္ႏွာထက္မွ ရႊင္လန္းသည့္အျပံဳးေၾကာင့္ ဟန္မင္းပိုင္ ေျပာလုိသည့္ စကားတုိ႔မွာ လည္ေခ်ာင္းတြင္ တစ္ဆုိ႔သြားရ၏။ မ်က္ေစာင္းႀကီးသာ ထိုးၿပီးေနာက္ သူ အေအးပိုက္ကုိသာကိုက္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေသခ်ာၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဟန္မင္းပိုင္၏ နားရြက္ဖ်ားေလးမ်ားသည္ နီရဲေနလိမ့္မည္ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ေတြ႔ႏိုင္ေပ၏။

"ဘာ ရွက္စရာလုိလုိ႔လဲ..."

ရွင္းသန္႔ေမာင္တစ္ေယာက္ ရယ္၍သာ ေမးလုိက္ေတာ့သည္။ ဒီေကာင္ေလးက လြန္ခဲ့သည့္တစ္ပတ္တြင္ 'ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ေနတာလား' ဟု သူ႔ကိုေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ေဘးတြင္ ယခုလိုရွိေန၏။ ဒီေကာင္ေလးေလာက္ လွည့္စားရ သိမ္းသြင္းရလြယ္တဲ့သူက ေလာကတြင္ ရွိေရာရွိပါဦးမလားဟု ရွင္းသန္႔ေမာင္ ေတြးမိသည္။

"ဘယ္သူက ရွက္ေနလို႔လဲ... ကြ်န္ေတာ္ သင္တန္းရွိေသးတယ္... သြားေတာ့မယ္..."

သင္တန္းသည္ ေန႔ခင္းခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရွင္းသန္႔ေမာင္က သူႏွင့္ေတြ႔ခ်င္ပါသည္ဆုိသျဖင့္ သူ ေစာထြက္လာရျခင္း။

"သင္တန္းသြားမေနပါနဲ႔..."

ထိုေကာင္ေလး၏ လက္ကေလးကို ဆြဲကာေျပာခ်င္ေသာ္လည္း အေအးဆိုင္ထဲတြင္ လက္ဆြဲလုိက္ပါက ဟန္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔ကို ထိုေနရာတြင္ပင္ ပါလာသည့္ ေက်ာပိုးအိတ္ႏွင့္ေကာက္ရိုက္ေပလိမ့္မည္။ ထိုင္သည္ေတာင္မွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ကိုပဲ ေရြးထုိင္သည့္ ထိုေကာင္ေလးသည္ သူ႔ေဘးတြင္ ထိုင္ရန္အတြက္ သတၱိမရွိေသး။