The Captain's Heart (Will go under major editing)

Chapter 27

"Ano yung pinag-usapan nyo ni daddy? Magsalita ka." Pagkapasok na pagkapasok ko palang sa condo bumungad agad sa akin ang tanong nya at mapanuring mata.

"Secret—"

"Anong secret?! Sabihin mo! May sinabi ka ba tungkol doon sa nangyari sa Bolinao?!"

"Secret"

"What?! Mukha ba akong nagloloko?! Answer me or else...."

".......or else what?"

"......I-I w-will Kill you!" Natawa lamang ako saka dumiretso na sa sofa. Hindi ako feel-at-home sadyang sumasakit na ang sugat ko.

"Answer me!!!" Tinignan ko ito saka nginisihan. Lumapit ito sa akin at muntikan na akong mapamura ng malakas ng hampasin nito ang mismong sugat ko sa braso. Napahawak ako sa sugat ko at tinignan ito.

"Oh? Anong ginawa ko sayo? Bakit parang mukha kang api na api? Wag mong sabihin na mahina kana at mahinang hampas lang---shit!! Bakit dumudugo yan?!" Napatingin ako sa braso ko at napansin ko na unti-unti nang lumalabas at kumakalat ang dugo ko sa suot ko.

 I saw her suddenly pale when she saw the blood on my clothes so I just covered it again because it might scare her or she even faints. Even if my arm hurts I still used it to pull Paris closer to me. 

"Are you okay?" Nag-aalalang sambit ko dahil simula nang makita nya ang dugo ko na kumakalat ay hindi na sya nagsalita pa at para itong robot dahil nakatulala lamang ito at parang naninigas kaya hindi ko maiwasang mag-alala.

"Paris.......are you okay?" Pinilit ko ang sarili ko na umakto na ayos sa harapan nito dahil ayoko nang takutin pa sya lalo kahit na nahihilo na ako dahil sa dami ng dugo na nawawala sa akin. I don't want to leave Paris like this.

Nilingon ako nito pero hindi pa din nagsasalita kaya maslalo akong nag-alala. 

"Paris, please answer me......c'mon....answer me I'm really worried about you...."

"D-Darick....." Ayaw kong magselos pero hindi ko mapigilan ang sarili ko dahil ako ang kasama nya pero ibang lalaki ang binanggit nya. Curious din ako kung sino yung Darick na yonkaya hindi na muna ako nagreact at hinayaan syang magsalita pa pero tumagal ang ilang segundo at malapit nang bumigay ang katawan ko ay hindi pa din sya nagsasalita bagkus tumayo ito saka tumakbo sa kung saan at pagbalik ay may dala nang kahon at nilabas mula doon ang first aid.

"I'm s-sorry for h-hurting you.......hindi mo naman kasi sinabi kung saan banda ang injury mo.....kaya nahampas nalang kita kung saan.....sa susunod sabihin mo para hampasin nalang kita sa ibang part ng katawan mo." Malakas pa ang pagkakasabi nya ng unang part pero patagal ng patagal ay pahina na ito ng pahina pero hindi ko iyon pinansin dahil ang atensyon ko ay nasa mukha nito na nahihiya. 

I held her face and brought it closer to my face so now we are facing each other and I can feel her breath touching my face. I want to kiss her so bad but I respect her father. Mr. Mondejar trusts me to protect his daughter and not to take advantage of her. 

Pinakatitigan ko din ang kanyang labi na natikman ko na noon pero gusto ko pa din tikman ngayon dahil hindi sapat saakin ang ala-alang halik lamang. Paris has a soft lip that I can't stop myself from being addicted to it.