The Captain's Heart (Will go under major editing)

Chapter 31

Nagising ako nang maramdaman ang lamig. Unti-unti kong minulat ang aking mata at bumungad agad sa akin si Maximo na tahimik na nakatingin sa akin.

"W-why?" Nagtataka kong sambit saka siniksik ang sarili ko sakanya dahil sobrang lamig sa kwarto at tanging kumot lamang ang bumabalot sa hubad kong katawan.

Kung yung unang nangyari sa amin ay pinagsisisihan ko, yung ngayon naman ay hindi na. Matapos nang pinagsaluhan namin kanina para akong nakaramdam ng pagkakuntento.

Ayoko na kasing itago ang buong nararamdaman ko dahil alam ko naman na kahit ano pang pilit ko na itago iyon ay lalabas at lalabas din lalo na't palagi kaming magkasama.

"Paris...."

"Yes?"

"I love you....." Inangat ko ang tingin sakanya at seryoso pa din ito pero kitang kita mo na hindi sya nagloloko sa sinasabi nya.

"I love you too...." Sigurado ako na maraming babae ang nagkakagusto kay Maximo. Ngayon ko nga lang nabalitan na yung nga tweet ni Ivon ang pinapatungkulan nya pala ay si Maximo. Ayokong magsisi sa huli kaya kahit minsan ay tinatanong ko pa din ang sarili ko kung kaya ko na bang magmahal muli ay tinanggap ko nalang din ang binibigay na pagmamahal ni Maximo.

Natatakot pa din akong magmahal kaya simula nang mawala sa akin ang ex boyfriend hindi na ako nagmahal pang muli kahit madami ang nanliligaw at pinapakilala sa akin. Masyado akong naapektuhan sa past relationship ko na hanggang ngayon ay dinadala ko pa din pero kaunti nalamang because I know Maximo will never leave me like my ex.

My ex is a hero too.....a handsome soldier like Maximo but this is not the reason why I fell in love with Maximo.

May nakita ako kay Maximo na wala ang ex ko at doon ako maslalong nahulog sakanya.

"Paris...."

"Yes?"

"Sabi ng daddy mo wag ko daw harasin ang kainosentehan mo....."

Kumunot ang noo ko saka sumiksik pa lalo kay Maximo. Kahit na may ugali ako gustong gusto ko pa din ng yakap at ng taong ipaparamdam sayo na protektado ka nya at importante ka sakanya.

"Hindi naman na ako inosente sa mga bagay-bagay...." Gumalaw ito at maslalo nya pang nilapit ang mukha sa akin.

"I know...." Napangiti ako nang maramdaman ang maliliit nyang halik sa mukha at labi ko.

"I love you Paris.....pero gusto ko muna malaman kung akin ka ba....." Tinignan ko ito ng makahulugan. Anong pinagsasabi neto? Siniksik ko ang mukha ko sa dibdib nya habang nag-iisip dahil ramdam ko na labis na nag-iinit na ang pisngi ko at nakakahiya yon.

"Paris......"

"Yes?" Sambit ko habang nakasiksik pa din ang mukha ko sa dibdib nya.

"Akin ka ba?" Natigilan ako. Oo, nakagawa na kami ng kung ano-ano........ pero kahit kailan ay ngayon ko lang narinig ang tanong na ito.

"I'm sorry for asking you this question but I really want to know. Tatanggapin ko kung sasabihin mo na hindi dahil nga—-"

"Yes, Maximo.....I'm yours. We feel the same too!" Kinagat ko ang pang-ibaba kong labi saka nahihiya itong tinignan.

"Thank you..... I'm also yours Paris." Ngumiti ako at sumiksil muli.

"Btw.... I don't want to ask you this question but it's really bothering me....."

"O-okay...... what is it?"