အဖြူရောင်နှင့် နက်ပြာရောင် ယူနီဖောင်းကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထားသည့် ကောင်လေးတယောက်ရဲ့ ဓါတ်ပုံကို ဆောင်းည ကြည့်နေတာကြာလှပြီ။မောင်မယ်သစ်လွင်ကြိုဆိုပွဲဟူသော စာတမ်းပါသည့် အခမ်းအနားအပြင်ဆင်ကို နောက်ခံထားပြီး ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံထဲက ကောင်လေးက မေဂျာking သာမက နည်းပညာတက္ကသိုလ်တခုလုံးရဲ့ kingတဲ့ ။ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေပျောက်ကာ မေးရိုးထင်းလာသည်။ မျက်ရစ်မပါတဲ့ မျက်ဝန်းနက်တွေက တည်ငြိမ်မှု့ကို ဆောင်ကြဥ်းလာသည်။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရဆို ဒီကောင်လေး အများကြီးပြောင်းလဲသွားသည်။ မပြောင်းလဲသေးတာက သူနဲ့ စကားပြောချိန်တိုင်း တဖွဲ့တနွဲ့ ပြောတတ်တာလေးပင်။
“ဘယ်သူလဲ ဆောင်း အဲ့ဒီဓါတ်ပုံကိုကြည့်နေတာ မောင် ရေချိုးခန်းစဝင်ထဲကပဲနော် ”
ဘေးနားကိုရောက်လာတဲ့ ဇွဲသုတမောင်က ဆောင်းညကိုင်ထားသည့် ယူရီရယ့်ဓါတ်ပုံကို ငုံ့ကြည့်ရင်း မေးလာသည်။
“ကျွန်တော့် အငယ်လေးတွေလေ နည်းပညာတက္ကသိုလ်တက်နေတာ ဒီတယောက်ကတော့ အင်္ဂလိပ်စာမေဂျာတက်နေတာ ”
ယူရီရယ့်ပုံအပြင် သုံးယောက်ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံလေးကိုပါ ဆောင်းညယူပြလိုက်သည်။ ဓါတ်ပုံကို ကြည့်ရင်း ဇွဲသုတမောင်က တခုခုကို သတိရသွားသလိုပြောလာသည်။
“ငါက ဆောင်းတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်ထင်နေတာ ဒီနှစ်ယောက်က အရင်းမဟုတ်ဘူးမလား ”
“ဟုတ်တယ် ကိုဇွဲ ညီမလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာ ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ညီမလေးသူငယ်ချင်းတွေလေ အင်း ဖိုးဖိုးက မွေးစားထားတယ်ပဲ ပြောပါတော့ ”
“ဆောင်းနဲ့လည်း ရင်းနှီးတယ်ထင်တယ်”
“အင်း ဟုတ်တယ် ညီမလေးရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ ကျွန်တော့်အတွက်လည်း ညီလေးတွေလိုပါပဲ ”
ဓါတ်ပုံကို ခဏကြာသည်အထိ ကြည့်ပြီးမှ ဇွဲသုတမောင်က ဆောင်းညကို ပြန်ပေးလေသည်။ အဝတ်ဗီရိုထဲက အဝတ်တွေ ရွေးနေရင်း ဆောင်းညကို လှမ်းပြောသည်။
“မောင်အင်္ကျီလဲပြီးရင် ဆိုင်ကယ်ပတ်စီးရအောင် ဆောင်းလိုက်မယ်မလား”
YOU ARE READING
ကန္တာရချယ်ရီ(BL)
Teen Fictionနှလုံးသားမြေအလွှာမှာပျိုးတဲ့ပန်းမို့ မွှေးရနံ့ကြွယ်ကာသင်းရင် မေတ္တာတရားလို့သာခေါင်းစဥ်တပ်ချင်ပါရဲ့ ႏွလုံးသားေျမအလႊာမွာပ်ိဳးတဲ့ပန္းမို႔ ေမႊးရနံ႕ႂကြယ္ကာသင္းရင္ ေမတၱာတရားလို႔သာေခါင္းစဥ္တပ္ခ်င္ပါရဲ႕
