Ölmedi

13.5K 804 175
                                    

  Savaş kaşlarını çatarak etrafa baktığında ben ise gülerek konuştum.

"İşte şimdi s*çtın o*ospu evladı!"

  Savaş bana ters bir bakış attıktan sonra odadan hızlıca çıktı.
 
  Kısa bir süre sonra bir sürü silah patlama sesleri gelmeye başlamıştı. Korkuyla kafamı eğip olduğum yerde olabildiğince küçülmeye çalıştım. 

"Abi!"

"Havin!"

"Abimi bırakın!"

   Yo yo hayır. Hiç sırası değil! 

"Kardeşimi nereye götürüyorsunuz!?"

"Abi canım acıyor!"

"Bırakın kardeşimi!"

  Kahretsin kahretsin! Yine aynı şeyleri yaşamak istemiyorum lütfen!

"Abime n'apacaksınız!?"

  Kolumdan sürükleyen adam cevap vermemişti.

"Onu bir daha görebilecek miyim?"

  Nefes alamıyordum. Ciğerlerimin üstüne tonlarca yük koymuşlardı sanki. Başım ağrıyordu. Hiç bitmeyen işkence gibiydi.

"Ben abimi istiyorum!"

"Abin yok!"

  Kaşlarımı çattım. 

"Hayır, abim var!"

"Abin yok! Onu öldürdüm!"

  Başımın ağrısına daha fazla dayanamazken gözlerimi sıkıca kapattım. Bir an önce bitsin istiyordum. Fakat sanki bana inat acı giderek büyüyor, daha katlanılmaz bir hal almaya başlıyordu.

"Yalan söylüyorsun! Abim beni bırakmaz!"

"Ama bıraktı! Hatta abin seni hiç sevmedi! Senden hep nefret etti!"

  Abim benden nefret mi ediyor? Gözlerim  dolarken bağırdım.

"Hayır! Yalan söylüyorsun! Abim beni çok seviyor!"

  Etraf bulanıklaşırken göz kapaklarım kapanmaya başladı. Onlara karşı koymayarak kapanmalarına izin verdim. Bu acının bitmesi için her şeyi yapardım.

°°°

"Hala uyanmadı mı?"

"Hayır."

"Ne zaman uyanacak?"

"Bilmiyorum!"

  Duyduğum seslerle gözlerimi açmaya çalıştım. Fakat pek başarılı olamamıştım. Göz kapaklarım açılmamak için direniyorlardı. 

"Burada beklemenin bir anlamı yok. Uyanınca içeri gelir zaten. Biz diğer sorunumuzla ilgilenelim."

"Tuna haklı. Hadi çıkalım. Böyle başında bekleyince uyanacak değil zaten."

  Bir süre ses gelmemişti. Fakat daha sonra adım sesleri ve kapının açılıp kapanma sesi. Göz kapaklarım açılmamak için direnirken onları açmaya zorladım. Açtığımda ilk başta ortalığı bulanık görsem de sonradan alışmıştım. 

HackerDonde viven las historias. Descúbrelo ahora