Hacker

Kardeş

"Sen bu süre zarfında neler yaptın?"

  Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım.

"18 yılımı yetimhanede geçirdim. Evlat edinmek isteyenler oldu ama hep bir sorun çıkartıp beni geri yetimhaneye bırakmalarını sağladım. 10 yaşlarımda falan bilgisayarlara ilgi duydum ve bununla ilgili araştırmalar falan yaptım. Sonuç olarak şuan usta bir hackerım. Yani anlayacağın senin hayatın kadar uzun ve olaylı değil."

  Daha sonra aklıma gelen şeyle ağzımı açtım.

"Sadece bir ara psikologa gitmek zorunda kalmıştım. Krizlerim arttığından dolayı. Fakat sonradan kestim."

  Abim bana şaşkınca bakmaya başladı.

"Sen kriz mi geçiriyorsun? Barlas'ın dediği gibi mi?"

  Kaşlarımı çatarak suratına baktım. Barlasın dediği gibi, derken?

"Evet kriz geçiriyorum. Ama Barlas ne söyledi ki sana?"

"Bir ara evde çatışma olmuş. O sırada kriz geçirmişsin. Kes sesini, falan diye bağırıyormuşsun."

  Bunların hepsini gerçekten anlattı mı!? Derin bir nefes vererek konuştum.

"Evet. Çok yüksek seste ya da fazla stres olduğum zamanlarda kriz geçiriyorum. Geçmiş falan aklıma geliyor ve beynimin içinde biri konuşuyor gibi oluyor. Kes sesini, diye de ona diyorum. Elimde değil."

  Bana üzgünce bakarken ağzını açtı.

"O zamanlarda yanında olamadığım için özür dilerim."

  Göz devirdim.

"Özür dileme! Bende senin yanında olamadım sonuçta. Ayrıca özür dileyecek bir şey de yok."

  Gülümseyerek suratıma baktı. 

"Peki. Bana anlatacak başka bir şeyin var mı?"

  Birkaç saniye düşündüm. Sanırım yoktu.

"Galiba yok. Aklıma gelirse söylerim zaten. Senin var mı?"

"Benimde yok. Ama sana soracağım sorular var."

  Kaşlarımı çatarak kafamı salladım.

"Dinliyorum."

  Bir anda ciddi bir hal almıştı. Tek kaşını kaldırarak konuştu.

"Sana hiç asılan oldu mu?"

  Sorduğu soruyu idrak etmem birkaç saniyemi aldı. Daha sonrasında ise büyük bir kahkaha attım.

"Tek derdin bu mu cidden!?"

  Kahkahalarımın arasından dediğim şeyle suratıma ciddi bir ifade ile bakmaya devam etti.

"Havin gülme, ciddiyim!"

  Kahkahamı zar zor tutarak ağzımı açtım.

"Tabiki de oldu. Bu da soru mu?"

  Dişlerini sıkmasıyla gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Aşırı eğleniyordum şuan!

"Şaka mı yapıyorsun yoksa ciddi misin?"

"Ciddiyim tabiki de! Senin mükemmel kardeşinin peşinden kaç erkek koştu senin haberin var mı?"

"Umarım onlara yüz vermemişsindir."

  Dudağımı büzerek kaçamak bakışlar attım. Tabiki de yüz vermemiştim fakat bunu bilmesine gerek yoktu. En azından şuanlık.

"Yüz vermedin dimi?"