Hacker

Hastane

"Barlas Bey vurulmuş! Şuan hastanede imiş!"

  Olga'nın dediği ile ne yapacağımı bilemedim. Beynimde sesi yankılanıp duruyordu.

"Ne?"

  Ağzımdan sadece bu kelime dökülebilmişti. Aklıma türkü türlü görseller geliyordu.

"Barlas Bey'in durumu ağır."

"Komaya girme ihtimali çok yüksek."

"Hayati tehlikesi var."

"Elimizden geleni yaptık fakat maalesef ki Barlas Bey'i kaybettik."

"Havin! Havin iyi misin!?"

  Olga'nın sesi ile tekrar kendime geldim.

"Olga çabuk arabayı hazırlamalarını söyle! Talya'ya haber verip geliyorum, ben gelene kadar araba hazır olsun!"

"Tamamdır!"

  Koşarak odadan çıktım. Merdivenleri üçer üçer çıkıp Talya'nın odasına doğru koştum. Kapıyı çalmadan açıp bağırdım.

"Talya çıkıyoruz!"

  Talya yerinden sıçrar iken kaşlarını çatarak bana baktı.

"Havin n'oluyor?"

"Barlas vurulmuş! Hastaneye gidiyoruz çabuk!"

"Ne!?"

  Hızlıca başka bir şey demeden merdivenlere yöneldim. Orada biraz daha kalsaydım beni soru yağmuruna tutacaktı. Ki peşimden koşarken bile sorular sorup duruyordu.

"Havin, abime n'olmuş cevap versene!?"

"Talya sadece vurulduğunu biliyorum!"

  Kapının oraya geldiğimizde Olga'nın bizi beklediğini gördüm.

"Olga hangi hastane!?"

"Zerzerili. Tuna Bey'in hastanesi."

  Kafamı sallayıp hızlıca evden çıktım. Koşarak kapının önündeki araca doğru ilerledim. Koruma anahtarı elime verince hızlıca şoför koltuğuna geçtim. Talya da yanımda yerini alınca arabayı çalıştırıp gaza bastım.

"Havin abime bir şey olmaz dimi?"

  Ağlayan sesiyle sorduğu soruya bir şey demedim. O ise bağırarak sorusunu yeniledi.

"Havin cevap ver! Bir şey olmaz dimi!?"

"Bilmiyorum Talya bilmiyorum! Kurşunun nereden geldiğine, ne kadar kan kaybettiğine bağlı! Her şey olabilir!"

  Talya sesini yükselterek ağlamaya başlar iken kendimi zor tutuyordum. Talya'nın ağlaması beni daha fazla geriyordu. Tamam, ağlaması normaldi fakat o ağladıkça içimden bir şeyler kopuyor ve sürekli Barlas'ın öldüğü aklıma gelip duruyordu.

  Gidebildiğim son hızda, arabaları ya sollayarak ya da makas atarak ilerliyordum. Yediğim kornalar ile daha da kan beynime sıçrar iken Talya'nın bağırışını duydum.

"Havin dikkat et!"

Kaan Gebiş'den:

"Abi iyi misin?"

"Ben iyiyim de araba iyi değil anasını satayım!"

  Dediğine güldüm. Şuan yolun kenarına çekilmiş Barlas'ın arabasının pert olmuş halini seyrediyorduk.

"Şerefsiz p*çler, arabamdan ne istedilerse!?"

"En azından sana bir şey olmadı."

  Tuna'nın dediği ile Barlas elini boş versene dercesine salladı.