Hacker

Maske Benim

Berfin Yılmaz'dan:

Şüphe Bölümü, Kahvaltıdan Sonrası:

  Sofradan kalkarken içeri Talya girdi. Yüzünde hafif üzgün bir ifade vardı.

"Abimler ve Havin çıkmış."

"Bize ne bundan?"

  Tersleyen ve umursamaz çıkan ses tonum ile Talya bir an dursa da devam etti.

"Bazen Havin'in beni sevmediğini düşünüyorum. Neredeyse hiç odasından çıkmıyor, çıkarsa da hep böyle abimlerle gidiyor."

  Bir şey demedim. Kısa bir bakış atıp odadan çıktım. O salakla daha fazla uğraşmak istemiyordum.

  Merdivenlere yönelip hızlıca odama çıktım. Kapıyı açıp içeri girdim. Dolaba yönelip üstüme siyah bir şeyler geçirip odadan çıktım. Merdivenlerden inip dış kapıya yöneldim.

"Sen de mi gidiyorsun?"

  Arkamdan gelen sesle derin bir nefes alıp arkamı döndüm.

"Evet. Bir sorun mu var?"

  Talya bir şey demez iken daha fazla dikilmeyi bırakıp kapıyı açtım. Çıktığımda arkamdan kapıyı kapatıp bahçede ilerledim. Bahçe kapısından çıkacağım sırada koruma beni durdurdu. Kaşlarımı çatarak suratına baktığımda kulağıma eğildi.

"Tuna Bey benden şüphelenmeye başladı. Patrona söyle, başka adamlar da göndersin."

  Kafamı sallayıp uzaklaştım. Bildiğim yoldan yürümeye başlarken bir andan da düşünüyordum. Korumanın dediği şey, aklıma Havin'in işkence yaptığı gelmişti. Salaklar, yalan söylemeyi becerememiş ve işkenceye maruz kalmışlardı. Onlar yüzünden bir sürü plan mahvolmuş, içeri sızdırdığımız adam sayısı fazlasıyla azalmıştı.

  Birkaç dakikanın ardından gördüğüm siyah araba ile ona doğru ilerledim. Arabanın önüne geldiğimde pencere açıldı.

"Maske benim."

  Söylediğim parola ile adam arabanın kilidini açtı. Arka koltuğun kapısını açıp yerimi alırken sürücü de arabayı çalıştırmıştı.

"Hoş geldiniz Berfin Hanım."

"Yalakalığı kes ve işini yap!"

  Sert sesimle adam daha fazla bir şey demedi. Önüme dönüp yolu izlemeye başladım. Bildiğim yoldu zaten. Fakat her seferinde bu yolu izlemekten keyif alıyordum.

  Yaklaşık 3 saatin ardından yıkılmış evin önüne gelmiştik. Arabadan inip eve doğru yürümeye başladım.

  Çimenler resmen siyahlaşmış, tek bir çiçek belirtisi yoktu. Ev ise harap halde. Dışarıdan bakınca her an yıkılacak gibi duruyordu. Maske burayı iyi dekore etmişti.

  Kırık kapıyı omzumla açıp içeri girdim. Örümcekler ve beraberinde getirdikleri ağları beni karşılarken yüzümü buruşturdum. İğrenç yaratıklar!

  Evin içine adımlayıp salona geçtim. Şöminenin yanındaki duvara doğru ilerledim. Ezbere bildiğim taşı ittirip kapının açılmasını bekledim. Kapının, filmlerdeki gibi dönerek açılmasıyla içeriye geçtim. Arkamdan geri dönerek kapanmıştı. Maske işini gerçekten biliyordu.

  Hemen önümde beliren merdivenlerden aşağıya indim. İki yanımdaki duvarlarda bulunan meşaleler yolumu aydınlatır iken birkaç basamak sonra merdiven bitmişti. Sağa dönmemle de büyük salon ve her zamanki koltuğunda oturan Maske ile karşılaştım.