Hacker

Saklamak

"Bende bu işin içindeyim! Yani abim kadar mafya değilim fakat ajanlık geçmişim var! İngiltere de ajanlık yapıyorum bazı mafyalar için! Aynı zamanda, senin kadar olmasa da, yazılım biliyorum!"

  Talya'nın hızlı hızlı dediği şeylerle ağzım açık ona baktım. Dedikleri şeyler beynimde birkaç kez yankılanır iken ne diyeceğimi bilemiyordum.

"Yani sen... hacker mısın?"

  Ağzımdan dökülen kelimelerin saçmalığını cümlemi bitirdikten sonra fark etmiştim. Fakat Talya pek de oralı olmamıştı. Kafasını iki yana sallayarak konuştu.

"Hayır, ajanım. Yazılım biliyorum ama senin tırnağın kadar falan. Küçük şeyleri hackleyip erişebilirim ama daha fazlası değil."

  Daha sonra dediğine ekleme yaptı.

"Havin lütfen bunları abime söyleme!"

  Kaşlarımı çatarak suratına baktım.

"Bunları bana neden söylüyorsun? Yani eğer gizli kalmasını istiyorsan neden bana söyleyesin ki?"

"Ya normalde söylemeyecektim. Ama düşününce sizin bulamadığınız kişiyi ben nasıl bulacağım? O yüzden dedim bari Havin'e söyleyeyim, çaktırmadan ya da az da olsa belki bir faydam olur."

  Derin bir nefes alır iken konuştum.

"Talya, bunu Barlas'ın bilmesi gerekiyor."

  Gözlerini pörtleterek kafasını hızlı hızlı iki yana salladı.

"Hayır hayır! Hayır lütfen! Havin, eğer abim öğrenirse beni bu odadan dışarı çıkartmaz! Ayrıca bunu öğrendiği zaman bu işlerden uzak durmamı sağlar, size yardım falan edemem!"

"Ne için bu işlere bulaştın?"

  Sorduğum soru ile Talya durdu. Gözlerini kaçırır iken kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Açıklamak istemiyorum."

"O zaman Barlas'a söylerim."

  Talya bana yalvaran gözlerle baktı. Ben ise duruşumu bozmadan konuştum.

"Talya üzgünüm ama bu yalanın anlaşılma ihtimali çok yüksek. Elbet ortaya çıkacak. Sen bir bilgi buldun diyelim ve atıyorum Barlas'a sanki ben bulmuşum gibi gösterdik. Barlas'ın nereden, nasıl bulduğumu sormayacağını mı zannediyorsun? Belki bulduğun bilgi kilit bir bilgi. Yani nasıl desem... sadece belirli kişilerin bildiği, bilebileceği bir şey. Sorgulamaz mı zannediyorsun? Bunu öğrendiğinde hem bana karşı olan güveni kırılır hemde hayal kırıklığına uğrar. Üzgünüm ama bana, bütün bunları göz önüne alabilmem için iyi bir açıklama yapman gerekiyor."

  Uzun konuşmamdan sonra Talya kaçamak bakışlar atmaya başladı. En sonunda ağzını açtı.

"Kimseye söyleme ama. Yani bu işlerde olduğumu bile söyle ama bunu söyleme."

"Tamam."

  Neden bu işte olduğunu söylesem zaten nedenini açıklamak zorunda kalırdım. Ama şuan onu onaylamaktan başka çarem yoktu.

"Şey... ben 16 yaşımda iken Londra'da idim. Daha birkaç ay olmuştu oraya gideli. Gerçekten okumak için gitmiştim. Sonra... sonra işte ben bir kafeye doğru gidiyordum. Bir süre sonra takip edildiğimi hissettim."

  Talya'nın gözleri dolar iken kaşlarımı daha fazla çattım. Aklıma gelen ihtimali yok saymak istiyordum.

"Ama tam emin de olamadım. Çok yabancıydım. Öğrenmek için bir sokağa girdim ama sokak tekin çıktı. Yani nasıl desem... gündüz olmasına rağmen karanlık ve sessizdi."