Hacker

Donuk

"Senin yanlış tahminde bulunma gibi bir durumun yok. Kesin doğrudur. Kendini fazla yormadan açıklayabilir misin güzelim?"

Barlas'ın dediği ile egom okşanırken Eva'ya kaçamak bir bakış attım. Yüzünü buruşturarak göz deviriyordu.

"Hani şu soru işaretli kişi var ya, o kişi Maske olabilir."

"Ama bundan emin değilsin?"

"Kısmen. Yanlış hatırlamıyorsam eğer araştırmalarımda isminin Pars olduğunu öğrenmiştim. Bir şeyler daha vardı aslında ama onları henüz hatırlayamıyorum."

"Bu bilgiler bilgisayarda kayıtlı mı?"

"Hayır. Sadece dosya masa üstünde."

"Tamam. Sen iyisin dimi?"

"Evet."

"Sevgilini zehirlemem Barlas, merak etme!"

Eva'nın bağırarak dediği şeyle sırıttım.

"Başka bir şey yoksa kapatıyorum?"

"Bir de şey..."

"Söyle güzelim."

  Aklıma bir anda gelmişti.

"Talya konusunda sana yalan söyledim ama..."

"Biliyorum ne olduğunu. Sen bunu düşünüp kendini yorma. Şuan bu, düşünüp kafaya takacağım son şey."

"Talya'ya kızma. Sana isteyerek yalan söylemedim. Sana zaten söyleyecektim ama odada belki ekstradan kamera vardır diye söyleyemedim. Çok özür dilerim."

"Havin, güzelim gerçekten sorun yok. Bunları düşünüp yorma kendini."

"Tamam."

"Kapattık!" dedi ve telefonu kapattı Eva. İçim rahatlamıştı. Gerçekten kendimi kötü hissediyordum.

"Hem hödük hem romantik gibimsi bir şey. Nereden buldun kız bunu?"

Gülmeden edemedim.

"Bu arada şu soru işaretli dosya ne?"

"Uzun hikaye. Zaten tam hatırlamıyorum. Hatırlayınca anlatırım."

Tek kaşı kalksa da uzatmadı. Aramızda bir sessizlik olurken ben tekrardan eski moduma dönmüştüm. Gerçi o moddan hiç çıkmamıştım. Hayatım pişmanlıklar ve keşkeler üzerine kuruluydu. Geçmişteki acılara katlanabildiğimi, onlarla başa çıkabildiğimi sanıyordum. Fakat meğersem hepsi içimde birikiyormuş. Birikip büyüyormuş. Ve şimdi de hepsi patladı. Geçmişte, o an asla kafaya takmadığım, umursamadığım her şeyi şuan kafama takıyordum. Geçmiş canımı acıtırken geleceği düşünemiyordum.

Artık her şeyin bitmesini istiyordum. Bir an önce bitsin gitsin istiyordum. Gözlerim kapanırken onları açık tutmak için zorlamadım.

°°°

"Hayır daha uyanmadı. Ama doktor 3-4 gün uyuyabileceğini söylemişti. O yüzden endişe edecek bir şey yok. Sen Maske ile ilgilen, bir şey olursa da bana haber et."

Gözlerimi açtığımda Eva'nın odada bir o yana bir bu yana giderek telefonla konuştuğunu gördüm. Kaşlarım çatılırken elindeki telefonu cebine koyup bakışlarını bana çevirdi. Daha sonrasında yüzünde ki kocaman gülümseme ile yanıma gelip elimi tutarak sarsmaya başladı.

"Sonunda uyandın! Maske gözünü açmış Havin! Tuna, Barlas ve Kaan şuan onun yanındalar. Yaptıklarını nedenleri ile anlatınca cezasını çekecek. Büyük ihtimalle işkence yaparlar ama orası önemli değil. Artık kurtuldun!"