Hacker

İçindeyim

  Odadan çıkıp kapıyı kapattım. Abime döndüğümde üzgün olduğunu gördüm. 

"Biraz bırakalım da yalnız kalsın." 

"Hayal kırıklığına uğratmış gibi hissediyorum."

"Öyle çünkü."

  Dediğim şeyle abimin bakışları kapıdan bana çevrildi. 

"Sağ ol ya!"

"Yalan mı abi! Niye o kadar detaya giriyorsun?"

"Ben ona hiç yalan söylemeyeceğime söz verdim!"

"Ulan senin hayatın yalanlarla dolu! Kim bilir benden de neler saklıyorsun!"

"Sormuyorsun, söylemiyorum."

  Derin bir nefes verip konuştum.

"Bak, sana yalan söyle diyen yok zaten. Ama bu tarz durumlarda fazla detaya girmemelisin."

  Abim kafasını salladı. 

"Ben yemek yiyeceğim, geliyor musun?"

  Ne kadar göz devirsem de gülmüştüm.

"Ne alaka şuan abi ya?"

"Ne bileyim, acıktım."

"İyi tamam. Sen ye, ben yemeyeceğim."

"Emin misin?"

"Evet."

"Tamam."

  Dedikten sonra arkasına dönüp ilerlemeye başladı. Peşinden gidip kendi odama doğru ilerledim. Kapımı kapatıp birkaç saniye bekledim. Abimin aşağıya indiğinden emin olduğumda telefonumu da alıp odadan çıktım.

  Hızlıca merdivenlere oradan da Barlas'ın çalışma odasına yöneldim. İçeriye girdiğimde hızlıca arkamdan kapıyı kapatıp bilgisayarına yöneldim. Bilgisayarı açtığımda şifre istiyordu. Oflayıp hızlıca şifreyi kırdım. Bilgisayar açıldığında hızlıca mafyaların kullandığı sitelere girmeye başladım. Barlas da bir mafya olduğu için sitelere kolayca girebilmiştim. 

  Mafyalara dikkatlice bakar iken bir tanıdık arıyordum. Daha önce kendisiyle iş birliği yaptığım biri lazımdı. 

  Ne kadar geçmişti bilmiyordum lakin sonunda birini bulmuştum, Volkan Güray. Telefon numarasına eriştiğimde hızlıca numarayı tuşladım. Telefonu kulağıma götürüp beklemeye başladım. Kısa süre içinde açılmıştı. 

"Alo?"

  Ses değiştirme cihazı kullanıyordu. Ben bunda hangi kimliğimi kullanmıştım ya?

"Beni hatırladın mı?"

  Belki sesimden tanımasının umuduyla dediğim şeyle kısa bir süre ses gelmedi. 

"Sesin tanıdık geliyor. Adını alabilir miyim?"

  Kahretsin ya! Hangisiydi!? Alya mı idi?

"Hani şu ünlü hacker."

  Bir kahkaha sesi geldi. Daha sonrasında da bir takım sesler. 

"Hayat Şeref, bu ne şeref?"

  Ses değiştirme cihazını çıkarmıştı. Sonda yaptığı espri ile de hatırlamıştım. Adımı unutmamış demek.

"Evet benim."

"Hayırdır Hayat? Beni bir daha sakın arama, diyen sen değil miydin?"

"Evet ama o kimlik gizliliği içindi. Her neyse, şuan konumuz bu değil. Sana birkaç soru sormam lazım."