Puan

9.6K 593 235
                                    

"Orası belli olmaz."

  Tam ağzımı açmışken kapı çalındı.

"Gel!"

  İçeriye bir kadın girdi. Çalışanlardan biriydi.

"Barlas Bey, yemek hazır."

"Tamam, teşekkürler."

  Kadın gülümseyip kapıyı kapatarak odadan çıktı.

"Bu konuştuklarımız aramızda kalacak. Kimseye bir şey belli etme, anlatma. Özellikle de Berfin'e!"

  Göz devirdim.

"Sakin ol. Tamam, arkadaşım olabilir ama konuştuklarımızı gidip anlatacak değilim."

"Sana belli olmaz."

"Aman, sanki senin sağın solun belli!"

  Sırıtarak yüzüme baktı.

"Kendimden bildiğim için uyarıyorum zaten seni."

  Deyip yanımdan geçip gitti. Arkasından sinirle bakıp ilerledim. Odadan ilk o, sonra da ben çıktım. Kapıyı kapatıp merdivenlere yöneldik. Merdivenlerden inerken Barlas'ın konuşmasıyla kafamı ona doğru çevirdim.

"Akşam, Berfin uyuduktan sonra çalışma odama gel."

  Kaşlarımı çatarak konuştum.

"Niye?"

  Ben niye her şeyi fesat anlıyorum ya!? Gerçi nedenini az çok tahmin de ediyorum. Şerefsiz it! O Savaş bir elime geçsin, diriltip diriltip öldüreceğim!

"Şu Maske için bazı planlarım var. Sadece o not değil."

"Umarım yine rica etmem gerekmez!"

  İmayla dediğim şeyle güldü. Yemek yeme odasının önüne geldiğimizde kapıyı açıp içeri girdik.

"Sonunda! Sizden sonra gelmemize rağmen geç kaldınız ya! İnanılır gibi değil!"

  Talya'nın isyanı ile güldüm. Bu kız her zaman açtı ama bir türlü de kilo almıyordu. Hayat ona güzel!

  Hepimiz masaya oturduğumuzda yemeğe başladık.

"Kız sen n'aptın evde tek başına?"

  Abimin sorduğu soruyla ağzımı açtım.

"Kitap okudum."

"Çok sıkıcı!"

  Dediğine gülerek cevap verdim.

"Öyle deme. Okuduğum kitap çok heyecanlıydı."

"Hangi kitap o?"

  Bakışlarımı bu sefer Tuna'ya çevirdim.

"İnternetten okudum."

"Hee."

  Kafasını sallayıp önüne döndü. Daha sonra Talya konuştu.

"Ayy neler neler aldık görmen lazım! Sana da bir sürü şey aldık Havin!"

"Gerek yoktu."

"Sus be! Çok biliyorsun!"

  Berfin'in dediği şeyle güldüm.

"Evet, çok biliyorum."

"Pek de mütevazidir!"

"Tabi."

  Gülerek önüme döndüm. Nedendir bilinmez canım çok sıkkındı. Hiçbir şey yapasım gelmiyordu. Yemeği bile zorla yiyordum.

HackerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin