Hacker

İstek

Barlas Doğan'dan:

"Unutmayın, geçmiş bizim en büyük silahımız. Bütün çıkış kapılarının anahtarı."

"S*ktir çok gaza geldim! Zaten gazlıydım daha da bir gazlandım. Uçalım!"

"Ben artık bir şey  beklemiyorum."

"Konuşma pis bebeto! Çürümüş seni!"

  İkisi kavga etmeye başlayınca derin bir nefes aldım. İkisi de iflah olmazdı! 

"Kesin lan!"

  Bağırmamla ikisi de susmuştu. 

"Ben eve gidiyorum, bir şeyleri araştırıp eğer bulursam size bilgi veriyorum. Siz Talya'nın yanında bekliyorsunuz."

"Aslında hem Tuna abiye hem Kaan'a gerek yok. Bir tanesi yeterli."

"Bir de seni kaybedemem. Tuna ve Kaan, ikiniz de Talya'nın başından ayrılmayacaksınız. Geceleri nöbet tutun, sırayla uyuyun. Gerekirse uyumayın!"

"Anlaştık aşkom."

"Tamam abi, git sen. Anahtar da burada."

  Tuna anahtarı bana verdikten sonra Talya'yı yanağından öpüp odadan çıktım. Konu gerçekten de gereksiz yere uzuyordu. Başka bir olay daha eklenmeden bir şeyler bulmam gerekiyordu.

  Hızlıca hastaneden çıktım. Arabaya binip eve doğru sürdüm. Eve geldiğimde bir sürü çalışanın eşyaları ile karşılaştım. Arabadan inip hızlıca bahçeden geçtim. Adamlarım, onları kovmama rağmen bana selam verirler iken bu sefer selamlarını karşılıksız bırakmadım. 

  Açık kapıdan içeri girdiğimde eşyaları taşımasında yardım eden Olga ile karşılaştım.

"Olga benimle gel!"

  Yanından geçip gider iken dediğim şeyle başta şaşırsa da peşimden gelmeye başladı. Merdivenlerden çıkıp çalışma odama doğru ilerledim. Kapıyı açıp içeri geçtim.  Olga içeri girdiğinde arkasından kapıyı kapatmıştı. 

"Barlas Bey, siz sormadan ben söyleyeyim. Havin'e sizin kaza geçirdiğinizi söyleyen bendim."

  Sesinde pişmanlık hisseder iken kafamı salladım.

"Tahmin etmiştim zaten Olga. Bana olayı baştan anlat."

"Barlas Bey, bana bir telefon geldi. Bir kadın, sizin kaza geçirdiğinizi ve hastanede olduğunuzu söyledi. Bende Havin Hanım'a haber verdim. O da Talya Hanım'a. Sonrasında evden birlikte çıktılar."

  Kafamı salladım. Arayanın telefon numarasını isteyecektim fakat büyük ihtimalle numarayı zaten ortadan kaldırmıştı. Boşuna onunla uğraşıp vakit kaybetmenin bir anlamı yoktu. 

"Senden bir şey isteyeceğim Olga."

  Arkamı dönüp Olga'ya baktım. 

"Ne isterseniz yapacağımı biliyorsunuz."

"Bunu istemeyebilirsin. Anlayış gösteririm."

"İsteyeceğime eminim."

"Pekala. Yanlış bilmediğime göre tiyatro ile uğraşmışsın ve oyunculuğun iyi. Senden ajanlık yapmanı isteyeceğim."

  Kaşlarını çatarak bana bakmaya başladı.

"Kimin için?"

"Hayatın tehlikeye girebilir. Yapmak istediğine emin misin?"

  Düşünmeden, saniyesinde cevap vermişti.

"Kesinlikle eminim. Sormanız bile hata. Sizin için seve seve ajanlık yaparım."