Hacker

Geçmiş

"Hocam hastanın kalbi durdu!"

  Doktor koşarak içeriye doğru ilerlediğinde peşinden gitmeye çalıştık. Fakat kadın bizi durdurmuştu.

"Buradan sonrasına alamıyorum!"

"Kimin kalbi durdu!?"

  Kadın bizi dinlemeden kapıyı kapattı.

"Lanet olsun!"

  Barlas kapıya tekme atar iken Tuna onu tutmuştu. Benim ise içim ağrıyordu. Belli bir yer değil. Sadece kalbim ya da karnım değil. Resmen içim acıyordu. İğrenç bir histi. Bu hissi ikinci kez yaşamak o kadar kötü ki.

"Hem Havin Hanım'ı hemde Talya Hanım'ı kaybetmemiz çok yüksek."

"Umutlanmamanızı tavsiye ederim."

  Hayır ya hayır! Dayanamam, ikisi de kalbimin bir parçası!

Maske'den:

"Durumları nasıl?"

"Hayati tehlikeleri varmış efendim."

  Kafamı salladım. Elimi kaldırdığımda adamım geri çekildi. Karşımda oturan Savaş ve Berfin'e göz attım. İkisi de bana bakıyordu. Savaş'ın çok umurunda değildi fakat Berfin endişeli görünüyordu.

"Ölsünler de kurtulalım!"

  Savaş'ın dediği ile Berfin sertçe ona baktı. Bir an bir şey diyecek gibi olsa da sessiz kalıp önüne döndü.

"Konu zaten fazla uzadı. Bir an önce gebersinler de şu konu kapansa!"

"Memnun değilsen gidebilirsin! Kimse seni zorla burada tutmuyor!"

  Onlar görmese de tek kaşım kalkmıştı. Berfin, Savaş'a karşı zaten sertti fakat bu sefer başka bir şey sezmiştim. Havin o halde olduğu için üzülüyordu.

"Ne alakası var Berfin!? Yanlış bir şey mi söyledim? Yoo!"

  Berfin tekrar sessizliğe gömüldü. Vicdanlı olacağı tuttu!

"Kavga etmeyi bırakın. Zaman, her şeyi belirleyecek. Bizim yapabileceğimiz bir şey yok şuan."

  Dediğim ile Savaş sırıttı.

"Yalnız takdir ederim ki iyi plandı."

  Tek kaşım kalkar iken Savaş konuşmaya devam etti. 

"Olga denen kadın anında tongaya düştü. Bir de bir mafyaya hizmet ediyor!"

  Bir şey demedim. Buna iyi plan diyorsa asıl yaptığım şeyi  duyunca ne düşünecek merak ediyordum doğrusu.

"Eğer başka bir şey yoksa ben artık kalkayım."

  Kafamı salladığımda Savaş salondan çıktı. Berfin'e baktığımda yere baktığını gördüm. Bir de bunun salak vicdanı ile uğraşacaktım. 

"Pişmansın galiba?"

  Berfin gözlerini bende sabitledi.

"Pişman değilim!"

"O zaman ne bu haller?"

  Gözlerini kaçırdı. 

"Anlayamazsın. Evet, onun yüzünden ailem ölmüş olabilir fakat sürekli yanımda oldu. Çocukluğumuzu beraber geçirdik."

  Acaba ailesinin aslında neden öldüğünü bilse benimle çalışır mıydı? Hiç sanmıyorum. Zaten ona bunun için yalan söylemiştim. 

"Onlar senin gerçek ailen değil!"