Ζωή μέσα από σαράντα κύματα

Κεφάλαιο 23

Σε λίγη ώρα και ο Σταύρος, ο έμπειρος ασυρματιστής του πλοίου, ανέβηκε στη γέφυρα για να αναλάβει την πρωινή βάρδια. Δίπλα του θα καθόταν κι ο Κωνσταντής γιατί παρόλο που είχε πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή θα έπρεπε για λίγο καιρό να καθίσει σαν βοηθός πλάι σε κάποιον εμπειρότερο.

Παρόλα αυτά ο Κωνσταντής είχε κάνει ήδη όλες τις απαραίτητες ενέργειες. Έτσι στη συνέχεια, ο καπετάνιος διέταξε τους μηχανικούς να βάλουν σε κίνηση τις μηχανές προκειμένου το πλοίο να ξεκινήσει το ταξίδι του. Την ώρα λοιπόν που το πλοίο πάλευε με τα λιμανίσια νερά εωσότου να αφήσει πίσω τον Πειραιά και στη συνέχεια να ξανοιχτεί στο Σαρωνικό κόλπο, ο πρωινός οπτήρας υπηρεσίας μπήκε στη γέφυρα με κάποια χαρτιά κάτω από τη μασχάλη του.

Αφού τα παρέδωσε στον ύπαρχο του πλοίου ξεκίνησε την υπηρεσία του ελέγχοντας πρώτα-πρώτα ότι η Αλεξανδρέττα δεν κινδύνευε να συγκρουστεί με κάποιο άλλο διερχόμενο πλοίο. Ο ναύτης αυτός, τον οποίο ο Κωνσταντής δεν είχε ξανασυναντήσει στο πλοίο, έδειχνε πραγματικά πολύ έμπειρος και άνετος με τη δουλειά και τα καθήκοντα του ναύτη.

Σε μια στιγμή τις σκέψεις του Κωνσταντή διέκοψε η φωνή του καπετάνιου που μεμιάς έκανε όλους τους παρευρισκόμενους στη γέφυρα να γυρίσουν και να τον κοιτάξουν.

«Κύριοι από σήμερα θα έχουμε στο πλήρωμα μας τον Σεμπάστιαν. Κατάγεται από το Λίβερπουλ της Βρετανίας όμως γνωρίζει πολύ καλά ελληνικά και είναι έμπειρος ναύτης αφού έχει δουλέψει και σε άλλα πλοία πριν την Αλεξανδρέττα.» είπε ο καπετάνιος ενώ όση ώρα εκείνος μιλούσε ο Κωνσταντής εξέταζε με τη ματιά του το νέο συνάδελφο του.

Αφού το πλοίο είχε πλέον απομακρυνθεί αρκετά από το λιμάνι του Πειραιά ώστε να μη φαίνονται πια οι γλάροι του λιμανιού που τριγύριζαν πετώντας ανάμεσα στα πλοία σαν παρίες, έφτασε στον ασυρματιστή και το δελτίο καιρού της ημέρας. Δίχως αργοπορία, ο Κωνσταντής το παρέδωσε στον ύπαρχο και στη συνέχεια πλησίασε το πλαϊνό παράθυρο της γέφυρας του πλοίου.

Μετά από λίγη ώρα κι αφού ψαχούλεψε την τσέπη του παντελονιού του έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα για να καπνίσει. Πριν ανάψει το τσιγάρο κοίταξε στα δεξιά του και είδε το νεοφερμένο Σεμπάστιαν.

«Θέλεις να καπνίσεις ένα τσιγάρο φιλέ;» ρώτησε ο Κωνσταντής απλώνοντας το πακέτο προς τη μεριά όπου βρισκόταν ο Σεμπάστιαν.

«Θα καπνίσω ένα. Ευχαριστώ!» είπε και πλησίασε δίπλα του ο νέος αλλά όπως όλα έδειχναν έμπειρος ναύτης του πλοίου. Ο ναύτης αυτός, ο οποίος είχε την ίδια ηλικία με τον Κωνσταντή, ήταν μελαχρινός με γενειάδα ενώ ένα ζευγάρι γυαλιά όρασης ήταν στερεωμένο πάνω στη μύτη και μπροστά από τα καφέ και γεμάτα ζωντάνια μάτια του.

Ο Σεμπάστιαν πήρε τότε και άναψε ένα τσιγάρο από το πακέτο του Κωνσταντή.

«Με λένε Κωνσταντή!» είπε τότε ο Κωνσταντής θέλοντας να συστηθεί στο νέο συνάδελφο του.

«Χάρηκα πολύ! Σεμπάστιαν» είπε τότε ο καινούριος ναύτης ενώ άπλωσε το χέρι του προς τον Κωνσταντή ανταλλάσοντας μια χειραψία. Αυτή ήταν η αρχή μιας νέας φιλίας για τους δυο ναυτικούς.