Ζωή μέσα από σαράντα κύματα

Κεφάλαιο 54

Είχαν περάσει καμιά δεκαριά μέρες αφότου ο Κωνσταντής είχε ξεκινήσει να εργάζεται στις φυτείες της καπνοβιομηχανίας Περόν κι όλα έδειχναν ότι μπορούσε πια να ανταπεξέλθει το ίδιο καλά όπως πάντα γινόταν στη νέα του δουλειά. Ευτυχώς για τον ίδιο, όσο δούλευε στην Αλεξανδρέττα, είχε την ευκαιρία να μάθει έστω λιγοστά ισπανικά από τον Μανουέλ, έναν Ισπανό ναύτη της Αλεξανδρέττας, ώστε πλέον μπορούσε να συνεννοηθεί για βασικά πράγματα με τους ντόπιους.

Η ζωή στις φυτείες καπνού ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή που τόσους μήνες είχε συνηθίσει να περνά στο πλοίο. Πρώτα απ' όλα ο Κωνσταντής όσο διάστημα δούλευε στις φυτείες του Αργεντινού μεγιστάνα Περόν έμενε σε ένα από τα πολλά υποστατικά όπου υπήρχαν εκεί, μαζί με άλλους πέντε συναδέλφους του. Όμως αυτό δεν του δημιουργούσε το παραμικρό πρόβλημα αφού έτσι είχε μία πρώτης τάξης ευκαιρία να βρίσκεται κοντά σε ντόπιους και να μαθαίνει ακόμα καλύτερα τη γλώσσα τους. Ακόμα δεν μπορούσε να αρνηθεί ότι τα άτομα της εξάδας στην οποία ο Κωνσταντής άνηκε είχαν δέσει πολύ καλά μεταξύ τους, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που του θύμιζε όμοια και απαράλλαχτα την ομάδα του στη γέφυρα της Αλεξανδρέττας.

Τη μέρα εκείνη λοιπόν αφού ασχολήθηκαν με τη συγκομιδή των πρώτων φύλλων καπνού από τις καλλιέργειες, στη συνέχεια τα μετέφεραν στις ειδικές αποθήκες όπου θα παρέμεναν για αρκετές εβδομάδες ώσπου να αφυγρανθούν πριν τα βγάλουν, στο τελικό στάδιο, σε κάποιο μέρος προσήλιο, ώστε να αποξηρανθούν ολοκληρωτικά και στο τέλος να τα χρησιμοποιήσουν για την κατασκευή τσιγάρων. Το καλό με τη δουλειά αυτή, πέρα από το καλό κλίμα που είχε, ήταν ότι δεν υπήρχε πια περίπτωση κανείς να ξεμείνει από τσιγάρα όπως όταν ο Κωνσταντής δούλευε νυχτέρια ατελείωτα στην Αλεξανδρέττα αφού πάντα υπήρχε πρόσβαση σε αργεντίνικο αρωματικό καπνό άριστης ποιότητας.

Γύρω στις δέκα, ο Κωνσταντίν, ο αρχιεπιστάτης των κτημάτων έδωσε διάλλειμα στους εργάτες για να ξεκουραστούν κι ύστερα από μισή ώρα θα συνέχιζαν όπως πάντα τη δουλειά τους στη συγκομιδή των φύλλων του καπνού. Έτσι ο Κωνσταντής και άλλοι δύο συνάδελφοι του που μοιράζονταν το ίδιο υποστατικό ξαπόστασαν καθισμένοι καταγής με τις πλάτες στηριγμένες σε κάποια παρακείμενη μάντρα. Το ρυθμικό αεράκι που φυσούσε ρυθμικά τους ξεκούραζε το κορμί και τους αναζωογονούσε συνάμα.

Όση ώρα ξεκουράζονταν, ο Χουάν έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα από την τσέπη του και κέρασε όπως συνηθιζόταν από ένα τσιγάρο τον Κωνσταντή και τον άλλο συνάδελφο του. Χωρίς να χάσουν την ευκαιρία για κουβέντα, που τους δινόταν, οι τρείς τους, ξεκίνησαν να σχολιάζουν τον τελευταίο ποδοσφαιρικό αγώνα που είχαν ακούσει από το ραδιόφωνο που υπήρχε στο υποστατικό τους. Το σχολιασμό αυτό ακολούθησαν αμοιβαία πειράγματα, αθώα ψέματα σχετικά με τη δουλειά και συζητήσεις σχετικά με τον καιρό που φαινόταν αρκετά άστατος τις τελευταίες ημέρες.