Nie można winić więzi, że tak zacięta i wytrwała
Zadzierzysta w dyskretnej naturze
W swej zazdrości siłę piekieł by naderwała
Obojga zamyka w tkliwej torturze
Nie zna zdrad, nie zna przebłysków
Jest bezustannym potokiem łzawych słów
Nieprzerwanym aktem zakusów
Urzeczywistnieniem apolińskich, czarownych snów
CZYTASZ
Le jardin | Moje wiersze
PoezjaWitaj w ogrodzie kwiatów melancholii, cierni miłości i rosy duchowości. Teksty, sentencje, wiersze.
