Le jardin | Moje wiersze

W samotni z lasem

Nie znajdziesz radości w lesie, czy w naturze,

głupiś, jeślibyś tam szukał. 

W stawku ujrzysz tylko swoje odbicie, 

jak drzewa smętnie kontemplują.

W strumyku dosłyszysz własnego potoku łez,

i to jak zeń źródło niewyczerpalne jest.

Świergot ptaków uświadomi żeś sam z myślami,

cisza podgłośni żal.

Gdy deszcz, wiatr czy słońce, ziemia wiosny czy lata,

zawsze w trosce, w smutku, w ukojeniu.

Tu nikt nie cieszy,

tu nic nie bawi.

Nie huczy śmiechem,

nie świeci uśmiechem.

Znajdziesz tu tylko własną boleść.