Najlepiej smakują dusze pokrzywdzone
Pociągające, pełne mankamentów
Bo po cóż mi słoneczna sztuka
Gdy nocą próbują oświetlić drogi choćby jedną gwiazdą
Jakże kocham serca pełne żałobnej krwi
Oczy pełne skruchy i udręk
Tkwią w nich przebarwienia pożądliwości
Historia jednym tchem moim wypaczona
أنت تقرأ
Le jardin | Moje wiersze
الشعرWitaj w ogrodzie kwiatów melancholii, cierni miłości i rosy duchowości. Teksty, sentencje, wiersze.
