Le jardin | Moje wiersze

Piękno

Jakiż to pożytek z rozkoszy cielesnych, gdy istoty w nich brak

Ani piękna, ani smutku, ani duszy kruchej, czy dobroci piekielnej. 

Podczas gdy lot motyla, gdy melodii melancholia zaciska wnętrza

To, co wzrusza, porusza, porywa, łzy wyciska, tuli do snu jest piękne.

Zatem kiedy akt miłosny iście można wyrazić miłosnym?

A gdy ciała, dusze opłakują jak dalece w jedności się splotły.