Le jardin | Moje wiersze

Duet

Do przeżycia potrzebujemy chleba,

 mleka miodem słodzonego.

Malin, które sobą wschód słońca zbiera,

kropelek rosy okrytych mglistą firaną.

A do istnienia potrzebujemy

tylko siebie.

Spijać z ust oblicza własne,

roztopić umysły ścisłe. 

Powlekać w chmury swe cierpienia,

oplątać ciała w otępienia. 

Drżeć nieustannie,

w gęstej polnej mannie.