ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ် ပြုတ်မယ် အစီအစဉ်

Part 60

Unicode

အပိုင်း ၆၀
“အာ”
ဂေးဘတ်ကလည်း များများစားစား မတွေးတော့ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။
“စစ်တပ်က ကန်တင်းက စားစရာတွေက အရသာ အရမ်းကောင်းတယ်လို့ ငါ ကြားထားတယ်၊ မင်း နေ့လည်စာ မစားရသေးဘူးဆိုရင် ငါတို့နဲ့အတူစားရင် ဘယ်လိုလဲ”
ဟော်ယွန်ချန်းက မုန့်ဘူးပေါ်မှ စားစရာဟူ၍ ရေးသားထားသော စကားလုံးနေရာကို လက်ညှိုးဖြင့် အသာအယာ တိတ်ဆိတ်စွာ ဖိနှိပ်ပြီးနောက်တွင် ဖျော့တော့စွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
“အရှင်ပဲသွားပါ၊ ကျွန်တော် ဖိုင်တွေ အရင်စစ်လိုက်ပါအုံးမယ်”
“ကောင်းပြီလေ၊ ဒါဆိုလည်း”
ဂေးဘတ်က စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ပုခုံးတွန့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ကို လမ်းညွှန်ပြနေသော အရာရှိနှစ်ယောက် နောက်မှ လိုက်ကာ ကန်တင်းရှိရာဘက်သို့ သွားသည်။
သူတို့အားလုံးက ကန်တင်းသို့ရောက်သွားသည်နှင့် ဂေးဘတ်နှင့် အခြားသူများအားလုံးက စားစရာများ၏အနံ့များကို ရလိုက်ကြသည်။ ကြီးမားသော ခန်းမကြီးထဲတွင် စားသောက်နေကြသော စစ်သားသောင်းကျော်ကို မြင်လိုက်ရကာ လေးစားစွာပြောလိုက်သည်။
“တကယ်အံ့ဩဖို့ကောင်းတာပဲ၊ လူကြီးမင်းယွမ့်ထန်းမှာ လက်ထောက် ဘယ်လောက်တောင်ရှိနေတာလဲ”
“ခြောက်ယောက်ပါ”
“ခြောက်ယောက်တည်းလား”
ဂေးဘတ်က မယုံကြည်နိုင်တော့ချေ။ ခြောက်ယောက်တည်းနဲ့ သည်လောက်လူတွေ အများကြီးအတွက် ပြင်ဆင်ပေးနိုင်တယ်လား။
တစ်ဖက်သူကလည်း သူက သံသယဝင်နေကြောင်းမြင်သောအခါ ရှင်းပြလာသည်။
“တကယ်တော့ အများစုကို တကယ်ချက်ထားတာက ဉာဏ်ရည်မြင့်စက်ရုပ်တွေပါပဲ၊ လူကြီးမင်းယွမ့်ထန်းရဲ့ လက်ထောက်တွေက နေ့စဉ်မီနူးတွေကို အကြမ်းဖျင်း ရေးဆွဲပေးတာ၊ ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကို ပြင်ဆင်ပေးတာကို လုပ်ပြီး ဉာဏ်ရည်မြင့်စက်ရုပ်တွေ ချက်ပြုတ်တာကိုပဲ သူတို့က စစ်ဆေးအကဲဖြတ်တာမျိုး လုပ်ကြပါတယ်”
“တကယ်လား၊ စက်ရုပ်တွေကလည်း ဟင်းချက်နိုင်တယ်လား”
ဂေးဘတ်က သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာသည်။
“သေချာတာပေါ့၊ အရှင် စမ်းကြည့်ရင် သိပါလိမ့်မယ်”
ထိုလူက အလင်းဦးနှောက်ကို ဖွင့်ပြီးနောက် ထိုလူထွားများကို သူတို့စားချင်သည့် ဟင်းလျာများကို ရွေးချယ်စေသည်။ တိုက်ဆိုင်စွာဖြင့် သည်နေ့ဟင်းလျာများတွင် ဝက်သားနီချက်က အဓိကဟင်းလျာ ဖြစ်နေသည်။ လူထွားများက အရသာရှိသော အသားကင်ကို မြည်းစမ်းကြည့်ခဲ့ပြီးလေရာ ထိုဟင်းလျာကို တုံ့ဆိုင်းမနေဘဲ ရွေးကြတော့သည်။
သူတို့ကလည်း ခုံအလွတ်ကို ရှာပြီးသည်နှင့် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။ တစ်ခဏခန့် ကြာပြီးနောက် စားစရာများက ရောက်လာသည်။ ပုံပန်းသွင်ပြင်ကလည်း ကောင်းမွန်ကာ ဝေစုကလည်းများသည်။ ကျန်ရစ်သည်မှာ အရသာခံရန်သာလျှင် ဖြစ်သည်။
ဂေးဘတ်က ဇွန်းကို ကောက်ကိုင်ပြီးသည်နှင့် အသားတစ်တုံးကို ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်သည်။ ထူထပ်သိပ်သည်းသော အနီရောင်အချဉ်ရည်နှင့် နူးညံ့သောအသားက ကောင်းမွန်လွန်းသော်လည်း တစ်စုံတစ်ရာက လစ်လပ်နေသလို ခံစားနေရသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ သူတို့က မနေ့က အရသာခံခဲ့ရသလောက် ကောင်းမွန်ခြင်းမရှိနေခဲ့ချေ။ ထိုဟင်းပွဲက အလွန်အမင်းအရသာရှိလွန်းသည်။ သူတို့က အလွန်အမင်း သဘောကျကြကာ အီသည့် ခံစားချက်ကိုလည်း မရချေ။ သည်တစ်ပွဲကမူ အရသာမဆိုးသော်လည်း ယွမ့်ထန်း၏အဆင့်နှင့်နှို င်းယှဉ်သော် ၆၀၊ ၇၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကိုသာလျှင် မီလေသည်။
“မင်းတို့က ငါ့ကို လူကြီးမင်းယွမ့်ထန်းကို ခေါ်သွားခွင့်မပြုမှတော့ ငါ ဒီစက်ရုပ်တွေ ယူသွားလို့ရမလား”
ဂေးဘတ်က ရုတ်တရက်မေးလိုက်သည်။
ထိုလူက တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။
“ဒါ ဒါက အရှင်မင်းကြီးနဲ့ပဲ ညှိနှိုင်းသင့်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ဒီလိုဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်အာဏာ မရှိပါဘူး”
“ငါ အခုပဲ ဒီနေ့လည်ခင်းမှာ ချန်းကျီးကို သွားရှာပြီး ဒီအကြောင်းအရာကို ပြောလိုက်မယ်”
ဂေးဘတ်က ပြောဆိုပြီးသည်နှင့် သူ၏ရှေ့မှ ပန်းကန်လွတ်ကိုကြည့်သည်။
“ငါ နောက်တစ်ပန်းကန်ရမလား”
“ငါတို့လည်း လိုတယ်”
…
ယွမ့်ထန်းက ဂေးဘတ်တို့အဖွဲ့က အင်ပါယာ၏ အရည်အသွေးမြင့်စက်ရုပ်များကို ယူသွားချင်သည်ဟု မသိထားချေ။ သူက နေ့လည်စာစားပြီးနောက်တွင် တရေးတမောအိပ်ကာ ညနေခင်း တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအတွက် ပြန်လည်ပြင်ဆင်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူက အစိုးရကိုယ်ရေးကိုယ်တာ လက်ထောက်က သူ့အား ဆက်သွယ်လာပြီး ဂေးဘတ်တို့အတွက် နေ့လည်စာပြင်ပေးခြင်းက အလွန်အမင်း နည်းလွန်းသည်ဟုပြောလာသည်။ ဂေးဘတ်က စားသောက်ပြီးနောက်တွင် မဝသည့်အတွက် ညနေစာအတွက် များများပြင်ဆင်ရန် တောင်းဆိုလာခြင်း ဖြစ်သည်။
[မြောင်မြောင်က တင်ဆက်သူချက်သမျှဟင်းလျာတိုင်းကို ကြိုက်တယ် .. အိုးဟိုးဟိုး လွှင့်နေပြီ၊ ရွှိန်ကြူးအမဲသားကို စောင့်နေတာ]
[သစ်ပင်မဖက်ဘဲမနေနိုင်ဘူး .. အဲဒီသတင်းကို ရထားကတည်းက တံတွေးက ကျနေတာ မရပ်တော့ဘူး]
[ဆားစိမ်ငါးကလည်းငါးပါပဲ .. အမဲသားရသွားတဲ့ကံကောင်းတဲ့သူက ကိုယ်တိုင်ကိုယ်လာပြီး တင်ပြတယ်၊ အရမ်းအရမ်းအရမ်း မဟာကိုအရသာရှိလွန်းတယ်]
[လီယွဲ့ကျင် .. လာစမ်းပါ၊ အပေါ်က ကွန်မန့် မန့်သွားတဲ့တစ်ယောက်ကို ဝိုင်းပြီး ကန်ပေးကြစမ်းပါ]
ကြည့်ရှုသူများ၏ ထိုသို့အချင်းချင်းပြောဆိုနေကြ၊ ဆွေးနွေးမှုများအလယ်တွင် ယွမ့်ထန်းက ပြုံးကာ သူ ပုံမှန်နှုတ်ဆက်သည့်ဖြစ်စဉ်ကိုစတင်သည်။
“အားလုံးပဲမင်္ဂလာပါ၊ ကိုကတော့မင်းတို့ရဲ့တင်ဆက်သူယွမ့်ထန်းပါ၊ ဒီနေ့ ကိုက မင်းတို့ကို ရွှိန်ကြူးဝက်သားနဲ့ ရတနာရှစ်သွယ်အသားလုံးကို ချက်ပြမှာပါ”
[ရှောင်စိန့်ရဲ့ အသားဥရည် .. ဟေး နာမည်ကိုကြားရုံနဲ့တင် ငါ့ရဲ့ပါးစပ်က အရည်ကျနေပြီ]
ရွှိန်ကြူးအမဲသားကို ချက်ပြုတ်သည့်ဖြစ်စဉ်က ရွှိန်ကြူးငါးကို ချက်ပြုတ်သည့်ဖြစ်စဉ်နှင့် အတူတူသာလျှင် ဖြစ်သော်လည်း ပါဝင်ပစ္စည်းများက ပိုများသွားလေသည်။ ပန်းစည်းများအပြင် အာလူးများကလည်း လိုအပ်ကာ မှိုဂေါ်ဖီထုပ် စသည်ဖြင့်တို့ကိုလည်း ထပ်ဖြည့်နိုင်သေးသည်။ အသားနှင့်အရွက်များ၏ ပေါင်းစပ်မှုက ထမင်းနှင့်စားသုံးလျှင် အလွန်အရသာရှိသွားစေမည်ဖြစ်သည်။
ယွမ့်ထန်းက ပထမဦးစွာ အမဲသားမိုးခိုသားအပိုင်းအစကြီးကိုယူပြီး မီးဖိုချောင်သုံးဓါးဖြင့် ခပ်ပါးပါးလှီးဖြတ်ပြီး ဆား၊ ပဲ၊ ပဲငန်ပြာရည်၊ ငရုတ်ကောင်း၊ ကြက်သွန်ဖြူနှင့် ဂျင်းရောထားသော အရည်၊ ဟင်းချက်ဆီ၊ အသားမှုန့်တို့ကို ရောမွှေထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် အရသာအားလုံးကို အသားက စုပ်ယူနိုင်ရန်အတွက် မိနစ် ၂၀ ခန့်နှပ်ထားသည်။
သူက အသုံးပြုမည့်ဟင်းရွက်များအားလုံးကို ဆေးကြောထားလိုက်ပြီး ရေနွေးပူထဲထည့်ကာ ရေနွေးဖျောထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် နောက်ပိုင်း အသုံးပြုရန်အတွက် ဘေးဘက်တွင် ထားထားလိုက်လေသည်။
သူက ဒယ်ပြားထဲတွင် ဆီကိုထည့်ကာ အပူပေးသည်နှင့် နုတ်နုတ်စင်းထားသော ကြက်သွန်ဖြူနှင့် ကြက်သွန်နီတို့ကို ထည့်သည်။ ထို့နောက် ပဲငန်ပြာရည်အနောက်နှင့် ငရုတ်ဆီတို့ကို ထည့်သည်။ သူက အပူချိန်နိမ့်နိမ့်ဖြင့် နီရဲသောအဆီရည်များ ထွက်လာသည်အထိ မွှေနှောက်ပြီးနောက်တွင် ရေနှင့်ဆားတို့ကို ထပ်ဖြည့်ထည့်သည်။ အနီရောင်အနှစ်က ဆူပွက်လာပြီးနောက်တွင် ယွမ့်ထန်းက သူ နှပ်ထားသော အမဲသားများကို ထည့်လိုက်သည်။ အမဲသားအရောင်များက ပြောင်းလာချိန်တွင် ယွမ့်ထန်းက ပန်းကန်လုံးထဲတွင် ရေနွေးဖျောကာ ထားထားသော ဟင်းရွက်များအားလုံးကို ရောထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ငရုတ်သီးမှုန့်အခြောက်၊ ငရုတ်ပွတောင့်တို့ကို ထည့်ပြီးနောက်တွင် ပွက်ပွက်ဆူနေသော ဆီအတွင်း နှစ်မြှုပ်သွားစေကာ အစပ်အရသာပြင်းပြင်းက လှိုင်ထွက်လာတော့သည်။
[ငါကတော့ ငြိမ်းအေးမှုကိုပဲလိုလားတယ် .. အိုဘုရားရေ အနံ့က မွှေးလိုက်တာ]
[အေပရယ်လရဲ့ သိုးမွှေးလည်ပင်းထောင်လေးက အမွှေးလေးက ပွတ်သပ်ကျီစယ်နေတယ် .. အရသာက ပိုကောင်းမှာသေချာတယ်၊ စပ်လည်းစပ်မယ့်ပုံပဲ၊ ငါ့ရဲ့လည်ချောင်းကတော့ ပူတက်သွားပြီ၊ ဒီအစပ်အရသာက စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်လွန်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် အရသာကတော့ အရမ်းအရမ်းကိုကောင်းတယ်]
အနီရဲရဲအမဲသားက တောက်ပသော အနီရောင်အရည်များအပြင် အစိမ်းရောင်အရွက်များ၊ နုတ်နုတ်စင်းထားသော ကြက်သွန်မြိတ်တို့နှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်သည့်အခါက ပုံပန်းသွင်ပြင်က အလွန်လှပသွားတော့သည်။ ထိုသို့သော ရောင်စုံမြင်ကွင်းက စားချင်စဖွယ်ဖြစ်ပြီး ပြင်းထန်သည့်အစပ်အရသာနှင့် ပေါင်းစပ်ထားသေးသည်။ ထို့အပြင် အမဲသားပြားများကလည်း ခပ်ပါးပါးလှီးကာ ထည့်ထားသေးသည့်အပြင် ထိုအစပ်အရည်ဖြင့် ပေါင်းချက်ထားသည့်အတွက် အရသာက ချွင်းချက်မရှိ ကောင်းမွန်လွန်းသွားသည်။ နောက်ပြီး အသား၏နူးညံ့မှုကလည်း ကပ်ပါနေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် စားလေလေ ပို၍ ဆွဲဆောင်ခံရလေလေဖြစ်လာသည်။
[ဂေးဘတ် .. အရသာရှိလွန်းတယ်၊ လူကြီးမင်းယွမ့်ထန်းက ငါ့ရဲ့အစာအိမ်နဲ့ နှလုံးသားကို တကယ်ကိုပဲ ချက်ပြုတ်နိုင်စွမ်းရည်နဲ့ သိမ်းကြုံးဆွဲဆောင်ထားတော့တာပဲ၊ မင်းက သူတို့ကို ယစ်မူးအောင်လုပ်ပြီး သာယာမှုထဲ နှစ်မြုပ်သွားအောင် လုပ်နေသလိုပဲ၊ ဒီလိုနည်းလမ်းနဲ့ ပြန်ပြီး တာဝန်တွေကို ပြန်လည်လုပ်ဆောင်ဖို့မေ့သွားပြီ]
[ဖုန်းကျင်းကျင်းကျင်းကျင်း .. ငါ ဒီဝန်ခံတဲ့စကားလုံးတွေနဲ့ ယှဉ်နိုင်အောင်တောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး]
[အမြစ်ကိုလျစ်လျူရှုပြီး ထည့်ပို့ပေးလိုက် .. ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား ငါကတော့ ရယ်ရလွန်းလို့သေရတော့မယ်]
ယွမ့်ထန်းက ထိုလူများ၏ နှလုံးသား၏ ခံစားချက် ဖွင့်ဟပြောဆိုမှုများကို လျစ်လျူရှုထားလိုက်ပြီးနောက် ဒုတိယမြောက်ဟင်းလျာကို ဆက်လုပ်သည်။
ရတနာရှစ်သွယ် အသားလုံးနှင့် ပျော်ရွှင်ခြင်းလေးသွယ်အသားလုံးတို့က နာမည်ခြင်း တူညီသော်လည်း လုပ်နည်းများကမူ ကွာခြားလေသည်။ ပထမဦးစွာ သူက ကြိတ်ထားသော ဝက်ဗိုက်သားများကို လိုအပ်သည်။ အရှိန်နှုန်းမြန်ရန်အလို့ငှာ ယွမ့်ထန်းက မီးဖိုချောင်သုံးဓါးနှစ်လက်လုံးကို ယူပြီးအသားများကို စင်းနှီပြားပေါ်တင်ပြီး တဒုတ်ဒုတ်ခုတ်သည်။ ကျွတ်ဆတ်ကာ သေသပ်သောလှုပ်ရှားမှုက ကြည့်ရှုသူများကို အော်ဟစ်မိချင်စိတ် ဖြစ်လာစေသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ဓါးကိုင်စွမ်းရည်က အလွန်အမင်း ကြည့်ကောင်းလွန်းသည်။
ထို့နောက် သူက လှပစွာ ကြိတ်ချေပြီးသော ထိုအသားများကို အသားလုံးအဖြစ် ပုံဖော်ပြောင်းရသည်။ သို့သော် ထိုအသားလုံးက အလွန်ကြီးလွန်းနေသည်။ တစ်လုံးချင်းစီတိုင်းက အရွယ်ရောက်လူတစ်ယောက်၏ လက်သီးတစ်ဆုပ်စာ ရှိနေပြီး ထိုအသားလုံးများက သာမန်အရွယ်အစားရှိသည့် ပန်းကန်ပြားတစ်ချပ်အပြည့် နေရာယူသွားနိုင်သည်။
ယွမ့်ထန်းက ဆီကိုဒယ်ပြားပေါ် ထည့်ကာ အပူပေးသည်။ ဆီက စတင်ပူလာသည်နှင့် သူက ထိုဒယ်ပြားထဲသို့ အသားလုံးများကို စထည့်တော့သည်။ အသားလုံးများက ကြီးမားနေလေသည့်အပြင် အချိန်အတန်ကြာချက်ရန် လိုအပ်သော်လည်း မျက်နှာပြင်က အရောင်ပြောင်းသည်အထိသာ စောင့်ပြီးလျှင် ယွမ့်ထန်းက ဒယ်ပြားထဲမှ ထုတ်လိုက်ကာ ဘုတ်ပြားထဲသို့ ပြန်တင်ပြီးနောက် ဓါးဖြင့် ငါးပုံတစ်ပုံခန့်ကို လှီးဖြတ်သည်။ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ထိုအသားလုံးများက အပြင်ဘက်ကိုသာ ချက်ပြုတ်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး အတွင်းဘက်က ပန်းရောင်သန်း နေသေးသည်။
[မော့ရှီမင် .. အာ မကျက်သေးဘူးမဟုတ်လား]
[အချစ်ဆေးရည် .. မစိုးရိမ်စမ်းပါနဲ့၊ ထပ်ကြော်မှာပေါ့]
သို့ရာတွင် ကြည့်ရှုသူများအားလုံးက မမျှော်လင့်ထားသည်မှာ ယွမ့်ထန်းက ဇွန်းတစ်ချောင်းကို ထုတ်ပြီးနောက် အတွင်းမှ အသားစိမ်းများအားလုံးကို ခြစ်ထုတ်လိုက်ပြီး ကြွပ်ရွနေသည့်အပြင်ခွံကိုသာ ချန်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
[ကျင်းသုန် .. ဝိုးဝိုး ဒါက ဘာလဲ၊ ကြည့်လို့တော့ ကောင်းတယ်]
ထိုအခိုက် ယွမ့်ထန်းက စတင်ပြီး အသားလုံးအတွင်း အဆာပလာကို ဖြည့်သည့် ဖြစ်စဉ်ကို စတင်တော့သည်။ ရတနာရှစ်သွယ်အသားလုံးဆိုသည်မှာ အရသာရှိသော ပါဝင်ပစ္စည်းရှစ်မျိုး ဖြည့်ထားခြင်းကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ရတနာရှစ်သွယ်ထဲတွင် မှို၊ သခွားသီး၊ ကြက်သား၊ ပဲ၊ ကြက်သွန်၊ ကြက်ဥနှင့် မျှစ်များ ပါလေသည်။ အားလုံးကို ကြိတ်ခြေထားပြီး အတူတကွ ရောကြော်ထားကာ ငရုတ်ကောင်း၊ ဆားနှင့် သကြားအနည်းငယ်ဖြင့် အရသာဖြည့်ထားသည့်အတွက် အရသာက အလွန်ကောင်းမွန်ပြီးသားဖြစ်သည်။ စတင်အသုံးပြုလိုက်သည်နှင့် မွှေးပျံ့သည့်အရသာကပင် ပြင်းထန်စွာ ထွက်ပေါ်လာနေလေပြီ။
အစာပလာဖြည့်ပြီးနောက်တွင် သူက တူးထုတ်ထားသော အသားများကို ပြန်ဖြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ယွမ့်ထန်းက ဒယ်ပြားပေါ်သို့ ပြန်တင်လိုက်ကာ အပြင်ဘက်အရောင် ပြန်ပြောင်းသည်အထိ ကြော်ထားလိုက်သည်။ အသားလုံး၏ အပြင်ဘက်အရောင်တစ်ခုလုံးက အပြည့်အဝ အရောင်ပြောင်းသွားမှသာ ယွမ့်ထန်းက ပန်းကန်ပြားပေါ်သို့ပြန်တင်သည်။
ကြည့်ရှုသူများကမူ လက်သီးဆုပ်မျှကြီးမားသော အသားလုံးနှစ်လုံးကိုကြည့်ကာ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေကြသည်။
[ကျီချုံမော့ရန် .. အိုဘုရားရေ ငါ ဒီလောက်ကြီးတဲ့အသားလုံးကြီးကို ဘယ်လိုကိုက်ရမှာလဲ]
[ထရန့်စပါးရန့်လေး .. ဓါးနဲ့ဖြတ်ဖို့လိုမှာထင်တယ်]
“ဟုတ်တယ်၊ မင်းတို့စားတဲ့အချိန်ကျရင် ဓါးနဲ့လှီးဖြတ်နိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် အားလုံးပဲ အပူမလောင်အောင် သတိထားကြပါ”
ယွမ့်ထန်းက အရသာခံနိုင်ရန်အတွက် ဇွန်းတစ်ဇွန်းကိုအသုံးပြုကာ အသားလုံးကို ပိုင်းဖြတ်ပေးလိုက်သည်။
အပြင်မှမွှေးပျံ့ကာ ကြွပ်ရွသောအသားလုံးက အလွန်ဝါး၍ကောင်းသည်။ အတွင်းက အစာပလာများကလည်း အရည်ရွှမ်းကာ အရသာရှိနေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် အရသာနှင့် ခံစားချက်က ပျော်ရွှင်မှုနှစ်ဆကဲ့သို့ ဖြစ်သွားကာ အလွန်အမင်း စွဲလမ်းဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ မြောက်မြားလှသော သလင်းပန်းများက ဖန်သားပြင်တွင် ပွင့်လန်းသွားတော့သည်။ ကြည့်ရှုနေသူများအားလုံးက ထိုမျှ မမျှော်လင့်ထားသော အရသာ၏ဆွဲဆောင်မှုက ခံလိုက်ရလေပြီ။
[နွေဦးပျားရည် .. အရသာရှိတယ်]
[လမင်း .. တင်ဆက်သူ အရမ်းချစ်တယ်နော်၊ အသားလုံးက အရမ်းအရသာရှိတာပဲ]
“ရွှိန်ကြူးအမဲသားကို မဲနှိုက်ဖို့ကအဆင်မသင့်ဘူးဖြစ်နေတယ်၊ ဒီတော့ ရတနာရှစ်သွယ်အသားလုံးကိုပဲ ဒီနေ့အတွက် ဆုလာဘ်အနေနဲ့ပေးလိုက်တော့မယ်”
ထို့နောက် သူက အသားအချဉ်ရည်နှင့် ကျန်သော ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ကြည့်ပြီးနောက်တွင် အရေအတွက်ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“ဒီနေ့ ရှစ်ယောက်မဲနှိုက်ပေးမယ်၊ အားလုံးပဲ ကံကောင်းဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်”
[ပျံလွှားငှက်လေးက ပျံသန်းနေပြီ .. စကြာဝဠာကြီးရဲ့အရှင်သခင် ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကို အနိုင်ရရှိခွင့်ပေးပါ]
[စတေးခံ .. သန်းတစ်ရာမှာတစ်ယောက်ပဲ အခွင့်အရေးရှိမယ်ဆိုရင်တောင်မှ ငါ တိုက်ခိုက်ဖို့လိုအပ်တယ်၊ ငါ့ရဲ့တစ်နှစ်တာလုံး တည်ရှိခဲ့တဲ့ကံကောင်းမှုတွေအားလုံးကို ဒီအသားလုံးကို ရအောင် ယူရမယ်]
[မြောင်မြောင်က တင်ဆက်သူ ချက်သမျှဟင်းလျာတိုင်းကိုကြိုက်တယ် .. တင်ဆက်သူ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ငါတကယ်ပဲ ဒီအသားလုံးကို စားချင်တယ် ဝူးဟူး]
အဆုံးတွင် ယွမ့်ထန်းက နှလုံးသားပျော့ပျောင်းသွားလေရာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သော အိုင်တီများကိုသာ ရွေးချယ်လိုက်သည်။
“ဂုဏ်ယူပါတယ်၊ ရေအရောင်က ဖန်သားလိုပဲ၊ မြောင်မြောင်က တင်ဆက်သူချက်သမျှ ဟင်းလျာတိုင်းကိုကြိုက်တယ်၊ သခင်မချွီ၊ အိုင်တီ၁၈၂၂၀ ၁၀၂ … တို့အားလုံး မဲပေါက်သွားကြပါတယ်၊ ဆုလာဘ်တွေအားလုံးကို သိပ်မကြာခင်မှာ ထည့်ပေးလိုက်မှာဖြစ်လို့ အားလုံးပဲ စာစစ်ကြဖို့မမေ့ပါနဲ့”
တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ပိတ်ပြီးနောက်တွင် ယွမ့်ထန်းက ဆက်ကြော်ရသည်။ ထို့နောက် ရတနာရှစ်သွယ်အမဲသားလုံးများကို ဆက်လုပ်လေသည်။
သူက ဂေးဘတ်အတွက် ရွှိန်ကြူး အမဲသားအတုံးကြီးနှစ်တုံးနှင့် အသားတုံးလေးတုံးကို ပေးလိုက်ပြီး ထမင်းဖြူကိုလည်း ထည့်ပေးလိုက်သည်။ သည်တစ်ကြိမ်တွင် သူက သူတို့ ဗိုက်အပြည့်စားရန်မျှော်လင့်လေသည်။
ဟော်ညီအစ်ကိုအတွက်မူ ရွှိန်ကြူးအမဲသားနှင့် ရတနာရှစ်သွယ်အသားလုံးတို့ကို ဝေစုရကြသည်။ ဟော်ယွန်ချန်းက အစပ်ကြိုက်သောကြောင့် ရတနာရှစ်သွယ် အသားလုံးနှင့်အတူ အချဉ်ရည်ကိုလည်း တသီးတသန့်ထည့်ပေးလိုက်သေးသည်။